37 Онтон төннөн кэлэн көрбүтэ, үөрэнээччилэрэ утуйа сыталлара. «Симон, утуйа сытаҕын дуу? – диэбитэ Кини Петрга. – Эн биир чаас сэргэх сылдьа түһэриҥ кыаллыбата дуо?
Онтон төннөн кэлэн көрбүтэ, үөрэнээччилэрэ утуйа сыталлара. «Саатар, биир чаас Миигин кытта сэргэх сылдьар кыаххыт суох дуу? – диэбитэ Кини Петрга. –
Онон эр сэниэҕит эстибэтин, күүстээх санааҕыт өһүллүбэтин туһугар, Кини аньыылаах дьон итиччэлээх атаҕастабылын тулуйбутун өйдүү-саныы сылдьыҥ.
Күтүөт киһи уһаан барбытыгар кыргыттар бары улам нухарыйан утуйан хаалбыттар.
Ол сыттаҕына киниэхэ муораһыттар тойонноро тиийэн кэлэн: «Бу эн туох буолан утуйа сытар киһигиний? – диэн көбүөлээбитэ. – Тур, Таҥараҕыттан көрдөс! Баҕар, Кини биһигини санаан, биһиги тыыннаах ордуохпут!»
«Авва, Аҕаа! – диэбитэ. – Эйиэхэ туох барыта кыаллар. Бу эрэй-буруй иһитин Миигин тумуннар. Ол эрээри Мин көҥүлбүнэн буолбатын, Эн көҥүлгүнэн буоллун».
Утуйумаҥ, тургутууну тулуйар туһугар, үҥүҥ. Тыын сэргэх, эт-хаан мөлтөх».