21 Петр, бэҕэһээҥҥини өйдөөн кэлээт, Киниэхэ: «Равви! Көр эрэ, Эн кыраабыт маһыҥ хатан хаалбыт», – диэбитэ.
Хара дьайдаахтар дьиэлэригэр Айыы Тойон кырыыһа түһэр, көнө сүрэхтээхтэр дьиэлэригэр Кини алгыһа иҥэр.
Суол кытыытыгар биир смоковница үүнэн турарын көрөн, тиийэн отон көрдөөн баран, сэбирдэҕиттэн атыны тугу да булбакка: «Аны үйэҥ тухары астаныма!» – диэбитэ. Сонно смоковница куура хатан хаалбыта.
болуоссаттарга эҕэрдэлэтэри, дьоҥҥо „Равви! Равви!“ диэн ыҥыртарары кинилэр таптыыллар.
Оттон эһиги бэйэҕитин „Равви“ дэтимэҥ, эһиэхэ биир эрэ Үөрэтээччилээххит – Христос, эһиги буоллаҕына бары бырааттыылар буолаҕыт;
Онтон хаҥас диэки турааччыларга Кини этиэҕэ: „Кыраммыттар, киэр буолуҥ Миигиттэн! Эһиги адьарайга уонна кини аанньалларыгар анаммыт умуллубат уокка киириҥ!
Ол кэмҥэ үөрэнээччилэрэ: «Равви, аһаа!» – диэн көрдөспүттэрэ.
Ким Айыы Тойон Иисус Христоһу таптаабат – ол анафема. Маран-афа!