13 Айыы Тойон огдообону көрөн аһынан: «Ытаама», – диэбитэ уонна
Эн үөһээҥҥи уораҕайгыттан хайаларга ардаҕы кутаҕын; сир Эн үлэҥ түмүгүнэн дуоһуйар.
Оттон Сион туһунан этиэхтэрэ: «Ол да, бу да киһи сибэтиэй хайаҕа төрөөбүттэрэ; Үрдүктэн Үрдүк Сиону Бэйэтинэн бөҕөргөппүтэ».
«Дьону аһынабын, – диэбитэ Кини. – Миигин кытары бииргэ сылдьыбыттара хайыы-үйэ үс хонно; аһыахтарын иһин, туохтара да суох.
Бу кэнниттэн Айыы Тойон аны атын сэттэ уон үөрэнээччитин талан ылан, Бэйэтэ барыан баҕарар куораттарыгар, араас сирдэригэр, иккилии гынан, урут ыыталаабыта;
Биирдэ маннык буолбута. Кини биир сиргэ тохтоон Таҥараҕа үҥпүтүн кэннэ, үөрэнээччилэриттэн биирдэстэрэ көрдөспүтэ: «Тойоммуот, Иоанн үөрэнээччилэрин үөрэппитин курдук, Эн эмиэ биһигини үҥэргэ үөрэт эрэ».
Айыы Тойон киниэхэ эппитэ: «Бу эһиги, фарисейдар, иһиккит-хомуоскут таһын ыраастанаҕыт, оттон искит бүтүннүү ымсыы санаа, өһүөн буолбут.
Айыы Тойон эппитэ: «Дьиэ хаһаайына чаҕардарын салайарга, кинилэри аһатарга анаан хаалларбыт эрэллээх, толкуйдаах дьиэ көрөөччүтүн курдук буолуҥ.
Айыы Тойон киниэхэ эппитэ: «Сирэй көрбөхтөр! Эһиги субуота күн оҕускутун биитэр оселгутун күкүрүттэн сүөрэн, уулата илдьэҕит буолбат дуо?
Онтон биирдэ Апостоллар Айыы Тойонтон: «Итэҕэлбитин бөҕөргөт», – диэн көрдөспүттэрэ.
Айыы Тойон эппитэ: «Эһиги хартыыһа сиэмэтин саҕа итэҕэллээххит эбитэ буоллар, субу үүнэн турар смоковница, сиртэн силистэри хоҥнон байҕалга көс диэтэххитинэ, эппиккитин толоруо этэ.
Маны кэпсээн баран Айыы Тойон эппитэ: «Эһиги бэл бу кэрээниттэн тахсыбыт судьуйа тугу диирин истэҕит дуо?
Оттон Закхей туран Айыы Тойоҥҥо эппитэ: «Тойонуом! Мин баайым аҥаарын умнаһыттарга биэриэм, итиэннэ кими эмэ атаҕастаабыттаах буоллахпына, киниэхэ түөрт оччону төлүөм».
Онуоха Айыы Тойон эргиллэн, Петр диэки көрбүтэ; Петр киниэхэ Айыы Тойон «бөтүүк хаһыытыан иннинэ эн миигиттэн үстэ аккаастаныаҥ» диэн эппитин өйдөөн кэлбитэ
Кинилэр иһирдьэ киирэннэр, Айыы Тойон Иисуһу булбатахтара.
анарааҥҥылар: «Айыы Тойон чахчы тиллибит, аны Симоҥҥа көһүннэ», – дии тоһуйбуттара.
Кини куорат ааныгар чугаһаан истэҕинэ, биир ийэ соҕотох уола өлбүтүн утары таһааран иһэллэрэ. Дьахтар огдообо этэ. Кинини кытта куорат үгүс олохтоохторо хаамсан иһэллэрэ.
чугаһаан кэлэн хоруобу таарыйбыта, онуоха көтөҕөн иһээччилэр тохтообуттара; Иисус эппитэ: «Эдэр киһи, эйиэхэ этэбин – тур!»
икки үөрэнээччитин ыҥыран ылан, «Кэлиэхтээх Эн буолаҕын дуу, эбэтэр атыны күүтэбит дуу?» диэн ыйыттара Иисуска ыыппыта.
Бары кыыһы аһыйан ытаһаллара, суланаллара. Иисус: «Ытаһымаҥ, кыыс өлбөтөх, утуйа сытар», – диэбитэ.
Мария били Айыы Тойон атаҕын үчүгэй сыттаах арыынан аҕаан баран баттаҕынан соппут дьахтар этэ. Ыалдьыбыт Лазарь кини быраата этэ.
Онон Лазарь эдьиийдэрэ Иисуска «Тойоммут, таптыыр киһиҥ ыалдьа сытар» диэн илдьит ыыппыттара.
«Тоҕо ытыыгыный?» – кинилэр ыйыппыттара. «Тойоммун ылан барбыттар, ханна гыммыттарын билбэппин», – диэбитэ Мария.
«Тоҕо ытыыгыный? Кими көрдүүгүнүй?» – Иисус ыйыппыта. Саад көрөөччү буоллаҕа дии санаан, Мария: «Тойонуом! – диэбитэ. – Кинини мантан Эн таһаарбыт буоллаххына, ханна гыммыккын миэхэ эт, мин баран Кинини ылыам этэ».
Иисус Иоаннааҕар элбэх үөрэнээччилэнэн эрэрин, кинитээҕэр элбэхтик сүрэхтиирин туһунан сурах фарисейдарга тиийбитин билэн
Ол ыккардыгар Айыы Тойон алҕаабыт килиэбин сиэбит сирдэрин аттыгар Тивериадаттан эбии атын оҥочолор кэлитэлээбиттэрэ.
ытаһааччылар ытаабат курдук, үөрээччилэр үөрбэт курдук, атыылаһааччылар да атыыласпатах курдук,
Бырааттарбыт, эһиги өлбүттэр тустарынан туох да өйдөбүлэ суох хаалыаххытын, эрэнэр эрэлэ суох атын дьон курдук, кутурҕаҥҥа ылларыаххытын баҕарбаппыт.
Дьэ ол иһин, Кини Таҥара иннигэр амарах сүрэхтээх эрэллээх Архиерей буолан, норуот аньыытын-харатын бырастыы гыннарар туһугар, бырааттарыгар бары өттүнэн дьүөрэлэһиэхтээх этэ.
Кини – биһиги туспутугар кыһаллар-мүһэллэр Архиерей – мөлтүүр-ахсыыр кэммитигэр биһигини аһынар-харыһыйар кыахтаах, Кини эмиэ биһиги курдук бары өттүнэн тургутууну ааспыта, арай атына диэн аньыыны-хараны оҥорботоҕо.