8 Симон Петр маны көрөн, Иисус тобугар умса түһэн: «Тойонуом, мин тыыбыттан таҕыс! – диэбитэ. – Мин аньыылаах киһибин!»
Бу саҥаны истээт, үөрэнээччилэр уолуйан сиргэ умса түспүттэрэ.
итиэннэ дьиэҕэ киирэн Оҕону уонна Ийэтин – Марияны – көрөн, Кини иннигэр сөһүргэстээн сүгүрүйбүттэрэ, онтон күндү кылааттаах холбукаларын аһан кыһыл көмүһү, лааданы, смирнаны Киниэхэ бэлэх биэрбиттэрэ.
Сотник эппитэ: «Тойонуом! Мин Эйигин дьиэбэр киллэрэр кыахтаах үчүгэй киһи буолбатахпын. Эн биир тылы эттэргин эрэ, чаҕарым үтүөрүө этэ.
Атын оҥочоҕо олорор доҕотторун далбаатаан ыҥыран ылан, көмөлөһүннэрбиттэрэ; олор кэлэн икки оҥочону тобус-толору гына балыгы кутан, тыылара тимирэн киирэн барбыттара.
Балык маннык балысханнык кэлбититтэн кини да, бииргэ сылдьар дьоно да,
Иисус баар сиригэр кэлэн, Мария сиргэ умса түһэн, Киниэхэ сүгүрүйбүтэ уонна: «Тойонуом! Эн манна баар эбитиҥ буоллар, быраатым өлүө суоҕа этэ», – диэбитэ.
Билиҥҥитэ биһиги өлбөөркөй өстүөкүлэҕэ көстөр күлүк омоонун эрэ үдүк-бадык көрөбүт, оттон кэмэ кэллэҕинэ, сирэй көрсөн турардыы көрүөхпүт; билиҥҥитэ сорҕотун эрэ мин билэбин, оттон кэмэ кэллэҕинэ, Таҥара миигин билэрин курдук, толору билиэҕим.
Мин Кинини көрөн, өлбүттүү атаҕын аттыгар охтон түспүтүм. Кини, уҥа илиитин үрдүбэр ууран баран, эппитэ: «Куттаныма. Мин Бастакыбын уонна Тиһэхпин,