7 Атын оҥочоҕо олорор доҕотторун далбаатаан ыҥыран ылан, көмөлөһүннэрбиттэрэ; олор кэлэн икки оҥочону тобус-толору гына балыгы кутан, тыылара тимирэн киирэн барбыттара.
Сорох сымыйанан доҕор-атас буолан кубулунар, ол эрээри ардыгар бырааккынааҕар да таптыыр доҕор баар буолар.
Онон дьону ыыталаан баран, Иисус олорор оҥочотугар киирэн уҥуор устубуттара; онно Кинини кытта атын тыылаахтар эмиэ бааллара.
Илимнэрин түһэрбиттэрэ, сүрдээх элбэх балык кэлэн, бэл илимнэрэ хайа барбыта.
Симон Петр маны көрөн, Иисус тобугар умса түһэн: «Тойонуом, мин тыыбыттан таҕыс! – диэбитэ. – Мин аньыылаах киһибин!»
Бу кэнниттэн Варнава Савлы көрдүү Тарска аттаммыта, кинини, онтон булан ылан, Антиохияҕа илдьэ барбыта.
Бэйэ-бэйэҕит сүгэһэрдэргитин сүксүһэн Христос сокуонун тутуһуҥ.
Итиэннэ, Айыы Тойоҥҥо бииргэ үлэлиир истиҥ быраатым, эйигиттэн эмиэ көрдөһөбүн: бука диэн кинилэргэ иккиэннэригэр көмөлөс. Кинилэр эмиэ миигин, Климены уонна да атын, олох кинигэтигэр ааттаммыт дьону кытта Евангелие туһугар сыраларын биэрэн туран үлэлээбиттэрэ.