42 «Эн көрөр буолуоҥ! Эйигин итэҕэлиҥ быыһаата», – диэбитэ Иисус.
Кэлиҥ, бэйэҕит билиҥ Айыы Тойон хайдахтаах үтүөтүн! Ким Киниэхэ эрэнэр, ол дьоллоох.
«Оо, эн улуу итэҕэллээх дьахтар эбиккин! – диэбитэ маны истэн Иисус. – Чэ, эн баҕарбытыҥ хоту буоллун». Дьахтар кыыһа сонно үтүөрбүтэ.
Иисус илиитин уунан кинини таарыйан баран: «Ырааһырыаххын баҕарабын, ырааһыр!» – диэбитэ. Киһи сонно тута үтүөрэн хаалбыта.
Иисус эргиллэн, көрөн баран эппитэ: «Кыыһым, эрдий! Эйигин итэҕэлиҥ быыһаата». Бу кэмтэн дьахтар үтүөрэн хаалбыта.
Онтон киниэхэ эппитэ: «Чэ, туран бар, итэҕэлиҥ эйигин быыһаата».
«Миигиттэн тугу көрдөһүөххүн баҕараҕыный?» – диэн ыйыппыта. «Тойонуом, харахпынан көрөр буолуохпун баҕарабын!» – диэбитэ киһи.
Кини дьахтарга эппитэ: «Итэҕэлиҥ эйигин быыһаата, эйэни кытта бар».
Иисус эппитэ: «Кыыһым, эрдий! Эйигин итэҕэлиҥ быыһаата. Эйэни кытта бар».