48 оттон билбэккэ буруйданарын оҥостубут үлэһит кыратык таһыллыаҕа. Элбэх бэриллибит киһититтэн элбэх эрэйиллиэҕэ, элбэх итэҕэйиллибит киһититтэн элбэх ирдэниллиэҕэ.
Бырааттарым, бары үөрэтээччи буоларга дьулуһумаҥ. Билэргит курдук, биһиги, үөрэтэр дьон, ордук кытаанахтык дьүүллэниэхпит,
Мин бу дойдуга кэлэн кинилэргэ эппэтэҕим буоллар, кинилэр аньыыга буруйданыахтара суоҕа этэ, оттон билигин аньыыларын ааһынар кыахтара суох.
Баардаахха – өссө бэриллиэҕэ, оттон туга да суохтан – баара даҕаны былдьаныаҕа.
Урут хараҥаҕа муна сылдьыбыппытын буруйга туруорбат эрээри, Таҥара билигин киһи барыта аньыытын-харатын билинэн, Киниэхэ эргиллэригэр ыҥырар.
Оттон бу чэгиэн үөрэх алгыстаах Таҥара миэхэ эрэнэн туттарбыт килбиэннээх Евангелиетыгар этиллэринэн үөрэтэр.
Дьиэлээх тойон кинини ыҥыран ылан эппит: „Эн тускунан бу тугу-тугу иһиттим? Баайбын хайдах көрбүккүн-харайбыккын отчуоттаа, аны мантан инньэ мин баайбын дьаһайар кыаҕыҥ суох буолбут“.
Оо, Тимофей, эйиэхэ итэҕэйиллибити харыстаа дуу; Таҥараҕа туох да сыһыана суох кураанах куолуну, «билии» диэн аатырдар сымыйа үөрэхтэрин мөккүөрүн истибэт буол.
Петр Киниттэн ыйыппыта: «Тойоммуот! Бу домоҕу Эн биһиэхэ эрэ анаан кэпсиигин дуу, барыларыгар дуу?»
Мин сиргэ уоту аҕала кэлбитим. Бу уот хайыы-үйэ күөдьүйэ охсуон хайдахтаах курдук баҕарабыный!
Сор-муҥ эһигини күүтэр, сокуонньуттар уонна фарисейдар! Сирэй көрбөхтөр! Эһиги огдооболор дьиэлэрин хорон сиигит, дьон көрөрүгэр өр үҥэҕит, ол иһин эһиги соччонон улахан буруйга тардыллыаххыт.