16 Иисус кинилэргэ маннык домоҕу кэпсээбитэ: «Биир баай киһи сиригэр бурдук өлгөмнүк үүммүт.
Айыы Таҥара, аан маҥнайгыттан мин Ыраахтааҕым, Эн сиргэ быыһабыллаахтык дьайаҕын.
Кэлэн көр бу бүтэһиктээх урусхалы; сибэтиэй Дьиэ иһигэр өстөөх тугу да ордорботох.
оттон атын сиэмэтэ, өҥ сиргэ түһэн, сороҕо сүүс төгүл, сороҕо алта уон, сороҕо отут төгүл өлгөм үүнүүнү биэрбит.
оччоҕо эһиги Халлааннааҕы Аҕаҕыт уолаттара буолуоххут. Тоҕо диэтэххэ Кини күнүн сырдыгын үтүөҕэ да, мөкүгэ да тыктарар, ардаҕын ырааска да, аньыылаахха да ыытар.
Итиэннэ барыларыгар туһаайан эппитэ: «Харам буолартан сэрэниҥ: киһи олоҕо кини төһө баайдааҕыттан тутулуга суох».
„Хайыах баҕайыбыный? – дии санаабыт кини. – Бурдукпун харайар сирим суох буолла“.
өрүү үтүөнү оҥорон, биһиэхэ халлаантан ардаҕы ыытан, сайынын өлгөм үүнүүнү биэрэн, аһыыр аспытын хааччыйан, сүрэхпитин үөрүүнэн толорон, Бэйэтин туһунан туоһулуура».