29 Онтон үтүмэн үгүс киһи үмүөрүспүтүгэр Иисус эппитэ: «Бу – буорту буолбут көлүөнэ. Кинилэр дьикти бэлиэни эрэйэллэр эрээри, Иона пророк бэлиэтиттэн атын бэлиэ кинилэргэ бэриллиэ суоҕа;
Биир күн Иона, Амиттай уола, АЙЫЫ ТОЙОН кинини ыҥырар саҥатын истибитэ.
Бэрт үгүс фарисейдар уонна саддукейдар сүрэхтэнэ иһэллэрин көрөн, Иоанн кинилэргэ эппитэ: «Эриэн үөн ыамалара! Кэнэҕэски уортан-кылынтан куотар өйү-санааны ким эһиэхэ укта?
Бу билиҥҥи аньыылаах, содур көлүөнэ иннигэр Миигиттэн уонна Мин тылларбыттан сааппыт киһиттэн Киһи Уола, Аҕатын килбиэннээх сырдыгынан сыдьаайан сибэтиэй Аанньаллардыын эргиллэн кэллэҕинэ, эмиэ саатыаҕа».
атыттара буоллаҕына Иисуһу холоон көрөн, Халлаантан дьикти бэлиэтэ көрдөр диэн модьуйбуттара.
онон аан дойду айыллыаҕыттан тохтубут пророктар хааннара барыта, Авель хааныттан саҕалаан сиэртибэнньик уонна сибэтиэй сир икки ардыгар өлөрүллүбүт Захария хааныгар диэри, бу көлүөнэттэн ирдэниллиэҕэ“. Кырдьыгы эһиэхэ этэбин: ол хаан барыта субу көлүөнэттэн иэстэниллиэҕэ.
Ол икки ардыгар тыһыынчанан киһи мустан үтүрүспүтэ. Кини бастаан үөрэнээччилэригэр эрэ анаан эппитэ: «Фарисейдар аһытыыларыттан – сирэй көрбөх буолууттан – сэрэниҥ.
«Оо, итэҕэлэ суох, буорту буолбут көлүөнэ! – диэбитэ Иисус. – Хаһааҥҥа диэри эһигини кытта сылдьабын, эһигини тулуйабын? Уолгун манна аҕал».
Оттон иудей тойотторо Киниэхэ эппиттэрэ: «Маннык быһыыланар бырааптааххын Эн биһиэхэ ханнык дьикти бэлиэни көрдөрөн итэҕэтэҕин?»
«Биһиги көрөн итэҕэйэрбит туһугар, Эн биһиэхэ туох дьикти бэлиэни көрдөрүөххүн сөбүй? – кинилэр ыйыппыттара. – Туох эмэ дьиктини оҥорон көрдөрүөҥ дуо?
Адьарай аҕалаах буолаҥҥыт, кини баҕатын толоруоххутун баҕараҕыт, оттон кини хара маҥнайгыттан өлөрүөхсүт этэ. Кырдьык диэн киниэхэ суох, онон кини кырдьыкка тирэҕирбэтэҕэ. Сымыйаны этэригэр, бэйэтин киэнин этэр: кини сымыйаччытын ааһан, өссө сымыйа аҕата буолар.
Иудейдар итэҕэтэр дьикти бэлиэлэри эрэйэллэр, гректэр үрдүк муудараһы көрдүүллэр,