2 «Равви! Кини тоҕо хараҕа суох буолан төрөөбүтэ буолуой? – диэн үөрэнээччилэрэ ыйыппыттара. – Хайалара аньыыны-хараны оҥорбутуй: бэйэтэ дуу, төрөппүттэрэ дуу?»
Иисус кинилэргэ эппитэ: «Ол галилеяннар, оннук өлбүт буоллахтарына, Галилея бары дьонуттан ордук аньыылаахтара буолуо дии саныыгыт дуо?
Фарисейдар маны истэн: «Бүтүн бэйэҥ аньыыга-хараҕа булкуллан төрөөн баран, өссө биһигини үөрэтэ тураҕын дуо?» – диэбиттэрэ. Уонна үүрэн кэбиспиттэрэ.
Олохтоохтор кини илиитигэр эриэн үөн иилистэ сылдьарын көрөн: «Бу киһи чахчы өлөрүөхсүт эбит. Муораҕа өлбөтөҕүн үрдүнэн, иэстэбил таҥарата ситэн ылла, тыыннаах ордорбот буолла», – дэспиттэрэ.
«Сорох Иоанн Сүрэхтээччи, сорох Илия, сорох Иеремия биитэр пророктартан биирдэстэрэ диир», – диэн үөрэнээччилэрэ хоруйдаабыттара.
болуоссаттарга эҕэрдэлэтэри, дьоҥҥо „Равви! Равви!“ диэн ыҥыртарары кинилэр таптыыллар.
Оттон эһиги бэйэҕитин „Равви“ дэтимэҥ, эһиэхэ биир эрэ Үөрэтээччилээххит – Христос, эһиги буоллаҕына бары бырааттыылар буолаҕыт;
Ол кэмҥэ үөрэнээччилэрэ: «Равви, аһаа!» – диэн көрдөспүттэрэ.
Иисус ааһан иһэн, төрүөҕүттэн хараҕа суох киһини көрбүтэ.