32 «Миэхэ эһиги билбэт аһылыккыт баар», – диэбитэ Иисус.
Буруйа суох киһини ытаары тоһуурга сыталлар, туохтан да куттаммакка соһуччу ыталлар.
Сүрэҕиҥ тоҕо ытыырын эн бэйэҥ эрэ билэҕин, үөрүүгүн эмиэ ким да толору үллэстэр кыаҕа суох.
Саҥарбытыҥ бэйэҕэр салаллыа, эппитиҥ бэйэҕэр эргиллиэ.
Ол кэмҥэ үөрэнээччилэрэ: «Равви, аһаа!» – диэн көрдөспүттэрэ.
Онуоха үөрэнээччилэрэ бэйэлэрин икки ардыларыгар: «Ким эрэ ас аҕалан биэрбитэ буолуо дуо?» – дэһиспиттэрэ.
Иисус эппитэ: «Мин аһылыгым Миигин Ыытааччы көҥүлүн толоруу уонна Кини үлэтин ситэрии буолар.
Тугу да гыммытым иһин, барытыгар маннык үлэлээн-хамсаан кыамматтарга көмөлөһүөхтээхпитин, Айыы Тойон Иисус „ылардааҕар биэрэр ордук алгыстаах“ диэн Бэйэтинэн эппит тылларын умнуо суохтаахпытын холобур буолан көрдөрбүтүм».
Тыын сэттэ сиэркэпкэ тугу этэрин истэр кулгаахтаах иһиттэҕэ буолуохтун: кыайыылаахха кистэммит мааннаттан амсатыам, саҥа аат суруллан сылдьар үрүҥ тааһын туттарыам; тааһы ылар киһиттэн ураты атын ким да ол ааты билбэт».