21 «Эһиэхэ эйэ буоллун! – диэбитэ Иисус иккиһин. – Аҕам Миигин ыыппытын курдук, Мин эмиэ эһигини ыытабын».
Бу Мин эһигини бөрөлөргө барааннары ыытар кэриэтэ ыыталыыбын, онон моҕой курдук муударай, холууп курдук судургу буолуҥ.
Ким эһигини ылынар – ол Миигин ылынар, ким Миигин ылынар – ол Миигин Ыыппыты ылынар.
Бу туһунан кэпсэтэ олордохторуна, Иисус үөрэнээччилэр ортолоругар Бэйэтинэн баар буолан: «Эһиэхэ эйэ буоллун!» – диэбитэ.
Дьиҥ кырдьыгы эһиэхэ этэбин: Мин ыыппыт киһибин ылынааччы Миигин ылынар, оттон Миигин ылынааччы Миигин Ыыппыты ылынар».
Мин эһиэхэ эйэни хаалларабын, Бэйэм эйэбин эһиэхэ биэрэбин; Мин бу дойду биэрэриттэн атыннык биэрэбин. Эһиги дьиксиниэ, дьулайыа суохтааххыт.
Ол күн, нэдиэлэ бастакы күнүн киэһэтигэр, үөрэнээччилэр иудейдартан куттанан, түмсэр дьиэлэрин аанын хатанан олордохторуна, Иисус киирэн ортолоругар туран эппитэ: «Эһиэхэ эйэ буоллун!»
Маны этэн баран, салгыны үрбүтэ уонна: «Сибэтиэй Тыыны ылыҥ! – диэбитэ. –
Аҕыс хонон баран үөрэнээччилэр эмиэ дьиэҕэ олорбуттара, Фома кинилэри кытта баара. Аан халҕана хатанан турдаҕына, арай Иисус киирэн ортолоругар туран баран: «Эһиэхэ эйэ буоллун!» – диэбитэ.
Таҥара Уолун аан дойдуну дьүүллэтэ ыыппатаҕа, аан дойду Кининэн быыһанарын туһугар ыыппыта.
Ол эрээри Сибэтиэй Тыын үөһэттэн түһэн эһиэхэ киирдэҕинэ, эһиги күүс ылан, Иерусалимҥа да, бүтүн Иудея, Самария да устун – сир бары уһугар тиийэ Мин кэрэһиттэрим буолуоххут».
Элбэх туоһу ортотугар миигиттэн тугу истибиккин атыттары үөрэтэр кыахтаах, эрэллээх дьоҥҥо тириэрт.
Онон, Халлааҥҥа бииргэ ыҥырыллыбыт сибэтиэй бырааттарбыт, өйгүтүн-санааҕытын бүтүннүүтүн итэҕэлбит Апостолыгар уонна Архиерейыгар Иисус Христоска туһаайыҥ.
сотору бэйэҕэр тиийэн, сирэй көрсөн олорон сэһэргэһиэм диэн эрэл санаалаахпын.