5 Иисус Марфаны, кини балтын уонна Лазары таптыыра.
Салгыы айаннаан иһэн Иисус үөрэнээччилэриниин биир дэриэбинэҕэ кэлбиттэрэ. Манна Марфа диэн дьахтар Иисуһу дьиэтигэр ыҥыран ыалдьыттаппыта;
Марфа улаханнык күндүлүөн баҕаран, Иисуска эппитэ: «Тойонуом, балтым миигин соҕотохтуу ас тэрийтэрэ хаалларбытыгар Эн кыһаммаккын дуо? Киниэхэ этиий, миэхэ көмөлөстүн эрэ».
«Марфа, Марфа! – диэбитэ Иисус. – Элбэххэ да кыһаллаҕын, түбүгүрэҕин,
Вифанияҕа, Мария эдьиийиниин Марфалыын олорор дэриэбинэлэригэр, биир Лазарь диэн киһи ыалдьыбыта.
Онон Лазарь эдьиийдэрэ Иисуска «Тойоммут, таптыыр киһиҥ ыалдьа сытар» диэн илдьит ыыппыттара.
Маны көрөн иудейдар: «Көр, Лазары күүскэ да таптыыр эбит!» – дэһиспиттэрэ.
Лазарь ыалдьыбытын истэн баран, Иисус тохтообут сиригэр өссө икки күн буолбута.
Үөрэнээччилэрэ эппиттэрэ: «Равви! Иудейдар Эйигин субу аҕай тааһынан тамнаан өлөрөргө соруммуттара дии, тоҕо онно төннөөрү гынаҕын?»
Эһиги Миигин таптаабыккыт, Мин Таҥараттан кэлбиппин итэҕэйбиккит иһин, Аҕам эһигини таптыыр.
Мин кинилэр сүрэхтэригэр баарым курдук, Эн Миигин таптаабыт тапталыҥ эмиэ кинилэр сүрэхтэригэр баар буоларын туһугар, Мин кинилэргэ Эн ааккын арыйбытым уонна арыйыам даҕаны».