33 Мария уонна бииргэ кэлсибит иудейдар ытаһалларын көрөн, Иисус ис дууһатыттан курутуйан, хаана хамнаан:
Иисус кинилэр диэки уордайбыттыы көрөн баран, сүрэхтэрэ тыйыһыттан курутуйан, ол киһиэхэ: «Илиигин уун», – диэбитэ. Киһи уунаатын кытта, илиитэ, чөлүгэр түһэн атын илиитин курдук, буолбута.
«Оо, итэҕэлэ суох көлүөнэ! – диэбитэ Иисус кинилэргэ. – Хаһааҥҥа диэри эһигини кытта сылдьабын? Хаһааҥҥа диэри эһигини тулуйабын? Кинини Миэхэ аҕалыҥ».
Марфалаах Марияҕа бырааттарын аһыытын үллэстэ элбэх иудей кэлэн олороро.
Дьиэҕэ кутурҕан үллэстэ олорбут иудейдар, Мария тиэтэйэ-саарайа ханна эрэ тахсан баран эрэрин көрөн, быраатын уҥуоҕар ытыы бардаҕа дии санаан, кэнниттэн батыспыттара.
«Ханна кистээтигит?» – диэн ыйыппыта. «Тойоммуот, барыахха, көрдөрүөхпүт», – дэспиттэрэ.
Иисус хараҕыттан уу-хаар баспыта.
Иисус өссө ордук улахан кутурҕаҥҥа ылларан, Лазарь сытар хоруобугар кэлбитэ. Ол тааһынан бүөлэммит ааннаах очуос куоҥхалайа этэ.
«Билигин дууһам долгуйда. Тугу этиэмий? „Аҕаа! Бу чаастан Миигин быыһаан ыл!“ диэм дуо? Бу чаас туһугар Мин кэлбитим эбээт.
Иисус маны этэн баран, ис-иһиттэн долгуйан кэлбитэ. «Дьиҥ кырдьыгы эһиэхэ этэбин, – диэбитэ Кини, – эһигиттэн биир киһи Миигин таҥнарыаҕа».
Үөрэри кытта үөрсүҥ, ытыыры кытта ытаһыҥ.
Кини – биһиги туспутугар кыһаллар-мүһэллэр Архиерей – мөлтүүр-ахсыыр кэммитигэр биһигини аһынар-харыһыйар кыахтаах, Кини эмиэ биһиги курдук бары өттүнэн тургутууну ааспыта, арай атына диэн аньыыны-хараны оҥорботоҕо.