11 Инньэ диэн баран эппитэ: «Доҕорбут Лазарь утуйбут. Кинини уһугуннара барабын».
хоруоптар аһыллыбыттара, сибэтиэйдэртэн элбэх киһи тиллэн, хоруоптарыттан тахсыбыттара.
«Эһиги барыҥ, кыысчаан өлбөтөх, утуйа сытар», – диэбитэ Кини. Маны истэн, Кинини күлүү гыммыттара.
«Тоҕо айманаҕыт-ытаһаҕыт? – диэбитэ Кини дьиэҕэ киирэн. – Оҕо тыыннаах, утуйа сытар».
оттон түүн сылдьар киһи, сырдыгы кытта сылдьыбат буолан, бүдүрүйэр».
«Тойоммуот! Утуйбут буоллаҕына, үтүөрүөҕэ», – диэбиттэрэ үөрэнээччилэрэ.
Лазарь өлбүтүн туһунан эппитин көннөрү утуйбутун этэр дии санаабыттара.
Онон Лазарь эдьиийдэрэ Иисуска «Тойоммут, таптыыр киһиҥ ыалдьа сытар» диэн илдьит ыыппыттара.
Кыыс кэпсэтиилээх киһитэ – күтүөт; оттон күтүөт доҕоро, кини аттыгар туран, доҕорун саҥатын истэн үөрэр эрэ. Ол үөрүүм билигин дьэ толору ситтэ.
онтон сөһүргэстии түһэн күүһүн муҥунан, – Айыы Тойон, бу аньыыларын бырастыы гын!» – диэн саҥа аллайан баран, тыына быстыбыта.
Оччотугар Христоска итэҕэллэрин ыһыктыбакка эрэ өлбүттэр эмиэ суорума суолламмыттар.
Онон өйгүтүн-төйгүтүн булунан, аньыыны оҥороргутун тохтотуҥ. Баҕар, саатыаххыт да буоллар, этэбин: эһигиттэн сороххут Таҥараны билбэт.
Эһиэхэ кистэлэҥи этэбин: биһиги бука бары өлөр буолбатахпыт, ол гынан баран, бүтэһик турба тыаһаатаҕына, эмискэ чыпчылҕан түгэнигэр бука бары дьүһүн уларыйыахпыт, тоҕо диэтэргит, ол турба тыаһаатын кытта өлбүттэр тиллэн туран кэлиэхтэрэ, оттон биһиги дьүһүн уларыйыахпыт.
оттон дьэҥкэтик көстүбүт барыта сырдык буолар. Ол иһин этиллэр: «Уһугун, утуйа сытааччы! Тилин өлөр өлүүттэн! Эйиэхэ Христос сырдыга сыдьаайдын».
Оттон Иисус Христос, биһиги сэргэх да сылдьыбыппыт, утуйбуппут да иһин, өрүү Кинилиин бииргэ олорорбут туһугар, өлбүтэ.
Итинэн Суруйууларга этиллибит туолбута: «Авраам Таҥараны итэҕэйбитэ, ол иһин Таҥара кинини кырдьыксыт киһи диэн билиммитэ». Онон Авраам Таҥара доҕорунан ааттаммыта.