50 «Эйигин смоковница анныгар көрбүтүм диэбитим иһин, Миигин итэҕэйэҕин; аны маннааҕар өссө улаханы көрүөҕүҥ, – диир Иисус
Баардаахха – өссө бэриллиэҕэ, оттон туга да суохтан – баара даҕаны былдьаныаҕа.
Суол кытыытыгар биир смоковница үүнэн турарын көрөн, тиийэн отон көрдөөн баран, сэбирдэҕиттэн атыны тугу да булбакка: «Аны үйэҥ тухары астаныма!» – диэбитэ. Сонно смоковница куура хатан хаалбыта.
Баардаахха өссө элбэтиллэн бэриллиэҕэ, оттон туга да суох киһиттэн баара кытта былдьаныаҕа.
Оо, алгыстаах да буоллаҕа Айыы Тойон эппитэ туоларын итэҕэйбит Кыыс!»
Иисус маны истэн сөҕөн, батыһан иһэр дьоҥҥо эргиллибитэ: «Эһиэхэ этэбин, Мин Израильга даҕаны маннык итэҕэли булбатаҕым».
«Равви! – Нафанаил саҥа аллайа түһэр. – Эн Таҥара Уолунаҕын, Израиль Ыраахтааҕытынаҕын!»
уонна салгыы этэр: – Дьиҥ кырдьыгы эһиэхэ этэбин: мантан инньэ эһиги халлаан арылларын уонна Таҥара Аанньаллара Киһи Уолугар кэлэллэрин-баралларын көрүөххүт».
«Итэҕэйдэххинэ, Таҥара күүһүн көрүөҥ диэн эйиэхэ эппэтэҕим дуо?» – диэбитэ Иисус.
Иисус эппитэ: «Эн көрөҥҥүн итэҕэйдиҥ, көрбөккө эрэ итэҕэйбиттэр алгыстаахтар».