17 Сиэрдээх сүбэни тутуһуу – бу баар олох эркээйилээх суола; сэмэни-суҥханы аахайбат киһи муна-тэнэ сылдьыаҕа.
мин сүбэлиирбин-амалыырбын ылымматаххыт, өйдөтөн эппиппин барытын кэспиккит сэтигэр
Ким билиигэ тардыһар, ол сүбэлэтэрин сөбүлүүр, оттон сэмэни иннинэн истибэт киһи ньүдьү-балай.
Суолуттан туорааччы ыардык буруйданыаҕа, сүбэни абааһы көрөөччү өлүөҕэ.
Ким сүбэни сүгүн истибэт, ол бэйэтигэр куһаҕаны оҥостор, оттон сэмэни иннинэн истээччи үтүө өйдөнөр.
Сэмэлииллэрин истэ-истэ көннөрүммэт өһөс киһи, өрүһүммэттии, эмискэ бүдүрүйүөҕэ.
Муудараһы булан ылбыт дьоҥҥо кини – олох Аал луук маһа; ким кинилиин арахсыспат, ол дьоллоох.
Эйиэхэ үөрэтэн этэрбин кытаанахтык өйдөөн кэбис, тугу да умнума, барытын бигэтик тутуһа сырыт: мин тылым эйиэхэ олоххун оҥкуллуо.
Аҕам миигин үөрэтэн этэр буолара: «Сүбэлээн этэрбин сүрэххэр-быаргар сөҥөрөн ис, кэриэс-хомуруос тылбынан олоххун оҥкуллан.
«Оо, сүбэлэрин-амаларын тоҕо аахайбатаҕым, хомуруйар тылларын тоҕо ылымматаҕым буолуой!
Дьэ ол сэтигэр бу сир-буор сирэйдэнэн эрдэҕим дьон-сэргэ көрөрүгэр, ким барыта истэригэр!»
Төрөппүттэриҥ кэс тыла барар суолгун сырдатыа, үөрэппит үөрэхтэрэ үтүө өйгүн сайыннарыа, оттон тыйыс-дьиппиэн ыйыылара олоххо суолгун булларыа.
Иисус эппитэ: «Таҥара тылын истэр уонна толорор дьон алгыстаахтар».
Онон сэрэхтээх буолуҥ: Кини саҥарар кэмигэр киэр хайыһымаҥ. Кинилэр сиргэ саҥарааччыны истибэккэ, буруйдаммыттара, онон биһиги Халлаантан Саҥарааччыттан киэр хайыстахпытына, буруйдааһынтан, биллэн турар, куоппаппыт.
Дьэ ол иһин биһиги сүүрүккэ оҕустарбат туһугар, тугу истибиппитигэр ураты улахан болҕомтону ууруох тустаахпыт.