17 Бу – куура хаппыт сүлбэлэр, буурҕа кыйдыыр былыттара; кинилэри хаһан да дьайҕарбат им балай кэтэһэр.
Ыраахтааҕы чаҕардарыгар эппит: „Ылыҥ, ити киһини, илиитин-атаҕын кэлгийэн баран, ытабыл-соҥобул, тиис хабырыныыта иһиллэр им балай хараҥатыгар быраҕыҥ“.
Бу туһата суох үлэһити таһырдьа, ытабыл-соҥобул, тиис хабырыныыта иһиллэр им балай хараҥатыгар быраҕыҥ“». Маны кэпсээн баран Иисус эппитэ: «Ким истэр кулгаахтаах истиэхтин!»
оттон Саарыстыба уолаттара тастыҥ түҥ хараҥаҕа кыйданыахтара, онно ытабыл-соҥобул, тиис хабырыныыта иһиллиэҕэ».
Биһиги мантан инньэ албын дьон сатабыллаах уодаһына үөскэтэр араас үөрэх долгуна, тыала-кууһа уҥа-хаҥас түөрэҥнэтэр, илин-кэлин дэллэритэр кыра оҕолорун кэриэтэ буолуо суохтаахпыт,
Эһиги ыас хараҥаҕа силлиэ быыһыгар уотунан уһуура турар,
Таҥара аньыыны оҥорбут аанньаллары бэл харыһыйбатаҕа: кинилэри үтүгэн түгэҕин им балай хараҥатыгар хаайан, Дьүүл Күнүн кэтэһиннэрэн сыаптаан сытыарбыта;
оттон дьоһун былаастарын харыстаабакка, олорор эйгэлэрин хаалларан барбыт аанньаллары, Дьүүл улуу Күнэ үүнүөр диэри, алларааҥҥы им-балай түгэҕэр үйэлэр тухары сыаптаан сытыарар.