17 اسان جي گهر جون ڪامون سرو جون آهن، ۽ اسانجون پٽيون صنوبر جون آهن.
17 جتي ديال ۽ سرو جا وڻ اسان جي چوڌاري ديوار ۽ ڇت هوندا.
۽ هن ساري گهر جي مٿان طبقا جوڙايا، هرهڪ پنج هٿ مٿي هو: ۽ اُهي ديودار جي ڪاٺ تي گهر جي مٿان بيٺل هئا.
انهيءَ طرح هن گهر جوڙي پورو ڪيو؛ ۽ هن گهر تي ديودار جون ڪامون ۽ تختا رکي انهيءَ کي ڍڪيو.
۽ وڏي گهر جي ڇت هن صنوبر جي ڪاٺ جي جوڙائي، جنهن تي هن عمدو سون مڙهايو، ۽ انهن تي کجين جا وڻ ۽ زنجير ڪڍرايائين.
راستباز ماڻهو کجيءَ وانگي وڌندو ويجهندو: هو لبنان جي ديودار وانگيان وڌندو.
تنهنجو مٿو توتي ڪرمل وانگر آهي، ۽ تنهنجي مٿي جا وار واڱڻائي رنگ جهڙا آهن؛ انهن جي زلفن ۾ بادشاهہ قيد ٿيو پيو آهي.
جيڪڏهن هوءَ ڀت هجي تہ جيڪر اسين انهي تي چانديءَ جو هڪڙو ٺلهہ کڻي جوڙيون: ۽ جيڪڏهن هوءَ در هجي تہ اسين جيڪر ديودار جي تختن سان هن کي کڻي قابو ڪريون.
جو چوي ٿو تہ آءٌ پنهنجي لاءِ ڪشادو گهر ۽ ويڪريون ڪوٺيون جوڙائيندس. ۽ جو پنهنجي لاءِ دريون ٺهرائي ٿو؛ ۽ انهي گهر تي ديودار جي ڪاٺ جي ڀت جوڙائي، ۽ انهي کي شنگرف سان چٽائي ٿو.
چانئٺيون ۽ بند ٿيل دريون، ۽ ٽنهي طبقن جي چوڌاري ورانڊا، چانئٺ جي آمهون سامهون چوڌاري ڪاٺ سان مڙهيل هئا، ۽ اُهي زمين کان وٺي درين تائين مڙهيل هئا؛ ۽ دريون ڍڪيل هيون؛
جيڪي ويهہ هٿ اندرين ايوان سان هئا، تن جي آمهون سامهون، ۽ ٻاهرين ايوان جي فرش بنديءَ جي آمهون سامهون، ٽئين طبقي ۾، ورانڊي جي سامهون ورانڊو هو.
ڇالاءِ جو هو انهي شهر جو اُميدوار هو جنهن جو بنياد پيل آهي، ۽ جنهن جو معمار ۽ اڏيندڙ خدا آهي.