4 ۽ نہ پنهنجن اکين ۾ ننڊ، ۽ نڪي پنهنجن ڇپرن ۾ پنڪي اچڻ ڏيندس؛
4 آءٌ پنهنجي اکين ۾ ننڊ کي اچڻ نہ ڏيندس، بلڪ پنهنجي ڇپرن تي آءٌ پنڪي بہ اچڻ ڪين ڏيندس،
پوءِ هنن جي اڳيان کائڻ لاءِ کاڌو رکيو ويو: پر هن چيو تہ جيسين آءٌ پنهنجو پيغام نہ ٻڌائيندس، تيسين ڪين کائيندس. تڏهن هنن چيس تہ ڀلي پنهنجو پيغام ٻڌاءِ.
پنهنجين اکين کي ننڊ نہ ڏي، ۽ نہ پنهنجن ڇپرن کي بند ٿيڻ ڏي.
تڏهن هن چيو تہ اي منهنجي ڌيءَ، ماٺ ڪري ويهہ جيستائين توکي خبر پوي تہ ڳالهہ ڪيئن ٿي بيهي: ڇالاءِ جو جيستائين اهو شخص اڄ اهو ڪم پورو نہ ڪندو تيستائين آرام نہ وٺندو.