چوڻيون 11:11 - Sindhi Bible

¹¹ سچن جي دعا سان شهر جي ترقي ٿئي ٿي: پر شريرن جي ڳالهين ڪري اهو ناس ٿيو وڃي.

Muslim Sindhi Bible

¹¹ سچارن کي جڏهن خدا برڪت ڏئي ٿو تہ شهر جي ترقي ٿئي ٿي، مگر بدڪارن جي ڳالهين جي ڪري اهو شهر برباد ٿيو وڃي.

چوڻيون 11:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 45:8

سو هاڻي، اوهان نہ، پر خدا مون کي هيڏانهن موڪليو: ۽ مون کي فرعون جي پيءُ جهڙو، ۽ سندس سڄي گهر جو مالڪ، ۽ مصر جي ساري ملڪ تي حاڪم ڪيو آهي.

2.سموئيل 20:1

۽ اتفاق سان اتي هڪڙو بدمعاش بنيميني هو جنهن جو نالو سبع بن بڪري هو. ۽ انهيءَ قرناءِ وڄائي چيو تہ اسان جي دائود ۾ ڪابہ پتي ڪانہ آهي، نڪي يسيءَ جي پٽ ۾ ڪوبہ ورثي جو حق آهي: اي اسرائيليو، سڀڪو ماڻهو پنهنجي پنهنجي تنبوءَ ۾ وڃي.

ايوب 22:30

هو انهيءَ کي بہ ڇڏائيندو جو بي گناهہ نہ آهي: هائو، هو تنهنجن هٿن جي پاڪيزگيءَ ڪري ڇڏايو ويندو.

چوڻيون 11:10

جڏهن سچا چڱي حال ۾ آهن تڏهن شهر خوش ٿو رهي: ۽ جڏهن شرير مرن ٿا تڏهن خوشي ٿي ٿئي.

چوڻيون 11:12

جيڪو پنهنجي پاڙيسريءَ کي ڌڪاري ٿو سو بي عقل آهي: پر سمجهہ وارو ماڻهو ماٺ ۾ گذاري ٿو.

چوڻيون 14:34

سچائي قوم کي مٿي چاڙهي ٿي: پر گناهہ قوم جي لاءِ خواري آهي.

چوڻيون 28:2

ملڪ ۾ ڏوهن هئڻ ڪري انهي جا گهڻائي بادشاهہ آهن، مگر سمجهہ ۽ علم وارن ماڻهن جي ڪري انهي جو انتظام گهڻي تائين هلندو.

چوڻيون 29:8

ٺٺولي ڪندڙ ماڻهو شرير کي باهہ ڏيو ڇڏين، پر ڏاها ماڻهو ڪاوڙ پاسي ورايو ڇڏين.

واعظ 9:15

هاڻي انهي ۾ هڪڙو غريب ڏاهو ماڻهوءَ هٿ آيو، ۽ انهي پنهنجي ڏاهپ سان انهي شهر کي بچايو؛ انهي هوندي بہ ڪنهن ماڻهوءَ انهي غريب ماڻهو جي يادگيري ڪانہ ڪئي.

يعقوب 3:6

۽ زبان بہ هڪڙي باهہ آهي: اسانجن عضون ۾ شرارت جو عالم اها زبان آهي، جا ساري بدن کي ڪِنو ٿي ڪري، ۽ دنيا جي چرخي کي باهہ ٿي لڳائي ۽ دوزخ جي باهہ سان پيئي سڙي.