ڳاڻاٽو 14:28 - Sindhi Bible

²⁸ انهن کي چئُہ تہ خداوند فرمائي ٿو تہ مون کي پنهنجيءَ حياتيءَ جو قسم تہ جيڪي ڳالهيون اوهان منهنجي ٻڌندي ڪيون آهن، تيئن آءٌ بہ اوهان سان ڪندس.

Muslim Sindhi Bible

²⁸ هاڻي انهن کي مون خداوند جو هي فرمان ٻڌائي ڇڏيو تہ ’آءٌ جيئرو خداوند قسم کڻي چوان ٿو تہ آءٌ بہ اوهان سان اهو ئي ڪجھہ ڪندس جيڪي مون اوهان کي گھرندي ٻڌو آهي.

ڳاڻاٽو 14:28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ايوب 21:20

ڀلي تہ خود سندس اکيون سندس تباهي ڏسن، ۽ ڀلي تہ هو قادر مطلق جي ڪاوڙ پيئي.

زبور 106:26

تنهن ڪري هن انهن بابت قسم کڻي چيو تہ، آءٌ هن کي بيابان ۾ ڪيرائي چٽ ڪندس:

زبور 95:11

سو مون پنهنجيءَ ڪاوڙ ۾ قسم کنيو تہ اهي منهنجي آرام ۾ داخل نہ ٿيندا.

حزقي ايل 12:25

ڇالاءِ جو آءٌ خداوند آهيان؛ آءٌ ڳالهائيندس ۽ جيڪو ڪلام آءٌ ڪندس سو پورو ٿيندو؛ انهي ۾ وري دير نہ لڳندي؛ ڇالاءِ جو خداوند ٿو فرمائي، تہ اي باغي گهراڻا، اوهان جي ڏينهن ۾ آءٌ ڪلام ڪندس ۽ اُهو عمل ۾ آڻيندس.

ڳاڻاٽو 11:1

پوءِ اُمت ڪُرڪڻ، ۽ خداوند جي ٻڌندي اجايون ڳالهيون ڪرڻ لڳي: ۽ جڏهن خداوند اهي ٻڌيون، تڏهن ڏاڍو غصي ٿيو، ۽ خداوند جي باهہ انهن ۾ ٻرڻ لڳي، ۽ منزلگاهہ جو ٻاهريون ڀاڱو ساڙي ڇڏيائين.

ڳاڻاٽو 14:2

۽ بني اسرائيل موسيٰ ۽ هارون تي ڪُرڪڻ لڳا، ۽ ساريءَ جماعت انهن کي چيو تہ اسين مصر جي ملڪ ۾ مري وڃون ها تہ چڱو هو، يا هن بيابان ۾ مري وڃون ها تہ چڱو هو!

ڳاڻاٽو 14:21

پر مون کي پنهنجيءَ حياتيءَ جو قسم تہ ساري زمين خداوند جي جلال سان ڀرپور ٿيندي؛

ڳاڻاٽو 14:23

سو جنهن ملڪ جي بابت مون انهن جي ابن ڏاڏن سان قسم کنيو هو، سو اهي اصل ڪين ڏسندا. نڪي جن مون کي ڪاوڙايو آهي، تن مان ڪو اهو ڏسندو.

ڳاڻاٽو 14:39

سو موسيٰ اهي سڀ ڳالهيون بني اسرائيل کي ٻڌايون، ۽ اهي ماڻهو ڏاڍا غمگين ٿيا؛

ڳاڻاٽو 32:11

جيڪي ماڻهو مصر مان نڪري آيا آهن، تن مان ڪوبہ، جنهن جي عمر ويهہ ورهيہ يا انهي کان مٿي هوندي، اهو ملڪ ڪين ڏسندو، جنهن بابت مون ابرهام سان، ۽ اسحاق سان، ۽ يعقوب سان قسم کنيو هو؛ ڇالاءِ جو انهن منهنجي پوري تابعداري نہ ڪئي آهي:

شريعت جو دور 1:34

۽ خداوند اوهان جون ڳالهيون ٻڌي ڏاڍو ڪاوڙيو، ۽ قسم کڻي چيائين، تہ

شريعت جو دور 1:35

جنهن چڱي ملڪ جي بابت مون قسم کڻي چيو هو تہ اوهان جي ابن ڏاڏن کي ڏيندس، تنهن کي هن خراب پيڙهيءَ جي، هنن خراب ماڻهن مان، هڪڙو بہ ڪين ڏسندو.

شريعت جو دور 2:14

۽ قادس برنيع کان رواني ٿيڻ کان وٺي، زرد نهر جي پار وڃڻ تائين اسان کي اٺٽيهہ ورهيہ لڳا؛ انهي وچ ۾ انهيءَ پيڙهيءَ جا سڀ جنگي مرد منزلگاهہ منجهان مري کپي ويا، جيئن ڪ خداوند قسم کڻي انهن کي چيو هو.

شريعت جو دور 2:15

انهي کان سواءِ خداوند جو هٿ انهن جي برخلاف هو، انهي لاءِ تہ انهن کي منزلگاهہ منجهان گم ڪري ڇڏي، تان جو هو مري کپي نابود ٿي وڃن.

شريعت جو دور 32:40

ڇالاءِ جو آءٌ پنهنجو هٿ آسمان ڏانهن کڻي ٿو چوان، تہ مون کي پنهنجيءَ هميشہ جي زندگيءَ جو قسم آهي، تہ

عبرانين 3:17

۽ اهي ڪير هئا، جن سان هو، چاليهہ ورهيہ ناراض رهيو؟ ڇا اُهي نہ هئا، جن گناهہ ڪيو ۽ جن جا لاش برپٽ ۾ پيا رهيا؟