نحمياہ 2:20 - Sindhi Bible

²⁰ تڏهن مون هنن کي ورندي ڏيئي چيو، تہ آسمان جو خدا اسان کي ڪامياب ڪندو؛ تنهنڪري اسين سندس ٻانها اُٿي اڏينداسين: پر اوهان جو يروشلم ۾ نڪو حصو آهي، نہ حق، نہ يادگار.

Muslim Sindhi Bible

²⁰ تڏهن مون هنن کي ورندي ڏيئي چيو تہ ”عرش عظيم جو خدا اسان کي ڪامياب ڪندو. اسين سندس ٻانها وري تعمير جو ڪم شروع ڪنداسين، پر اوهان جو يروشلم ۾ ڪوبہ حصو پتي ڪونهي، نڪي وري اوهان کي ڪو حڪم يا مذهبي حق آهي.“

نحمياہ 2:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.تواريخ 26:5

۽ زڪرياہ، جنهن کي خدا جي رويا جي سمجهہ هوندي هئي، تنهن جي ڏينهن ۾ هن پاڻ کي خدا جي طلب ۾ مشغول رکيو: ۽ جيستائين هو خداوند جي طلب ۾ رهيو، تيستائين هو اقبال وارو رهيو.

عزرا 4:3

پر زربابل ۽ يشوع، ۽ اسرائيل جي اباڻن گهراڻن جي باقي ٻين رئيسن، انهن کي چيو تہ اسان جي خدا لاءِ گهر جوڙڻ ۾ اوهان جو ڪوبہ واسطو ڪونهي؛ پر اسين پاڻ گڏجي خداوند اسرائيل جي خدا لاءِ گهر جوڙينداسين، جيئن فارس جي بادشاهہ خورس اسان کي حڪم ڏنو آهي.

نحمياہ 1:4

۽ هيئن ٿيو تہ جڏهن مون اهي ڳالهيون ٻڌيون، تڏهن ويهي روئڻ لڳس، ۽ ڪي ڏينهن پئي ماتم ڪيم، ۽ آسمان جي خدا جي اڳيان دعا گهريم.

نحمياہ 2:4

تڏهن بادشاهہ مون کي چيو تہ تنهنجو مطلب ڪهڙو آهي؟ تڏهن مون آسمان جي خدا کان دعا گهري.

آستر 4:11

بادشاهہ جا سڀ ملازم، ۽ بادشاهہ جي پرڳڻن جا ماڻهو، چڱيءَ طرح ڄاڻن ٿا، تہ ڪوبہ مرد يا زال، جو بنا ڪوٺ اندرينءَ جاءِ ۾ بادشاهہ وٽ لنگهي ايندو، تنهن جي لاءِ هڪڙو ئي قاعدو آهي، تہ قتل ڪيو ويندو، سواءِ اُنهيءَ جي، جنهن ڏانهن پاڻ بادشاهہ پنهنجي سوني لٺ ڪڍي جهلي تہ انهيءَ کي جيئدان ملي: پر هنن ٽيهن ڏينهن ۾ بادشاهہ اندر اچڻ لاءِ مون کي نہ سڏيو آهي.

زبور 102:17

هن بيوسن جي دعا ڏانهن ڌيان ڏنو آهي، ۽ انهن جي دعا کي حقير نہ سمجهيو اٿس.

زبور 122:6

يروشلم جي سلامتيءَ لاءِ دعا گهرو، جيڪي توکي پيار ٿا ڪن سي سرفراز ٿيندا.

زبور 20:5

اسين تنهنجي نجات ۾ خوشيون ڪنداسين ۽ پنهنجي خدا جي نالي تي جهنڊا کوڙينداسين: شل خداوند تنهنجا مڙيئي عرض اگهائي.

زبور 35:27

جيڪي منهنجي سچي معاملي جو پاسو ٿا وٺن، سي خوشيءَ سان پڪارين ۽ سرها ٿين: ۽ سدائين چوندا رهن تہ خداوند جي تمجيد هجي، جو پنهنجي ٻانهي جي ڀلائيءَ ۾ خوش آهي.

زبور 51:18

پنهنجي مهربانيءَ ڪري صيون سان ڀلائي ڪر؛ ۽ يروشلم جون ڀتيون اڏ.

خروج 28:29

۽ هارون اسرائيل جي پٽن جا نالا پنهنجيءَ دل جي مٿان عدالت جي سينہ بند ۾ کڻي، انهي لاءِ تہ جڏهن هو پاڪ مڪان ۾ وڃي تڏهن هميشہ خداوند جي حضور ۾ اها يادگيريءَ جي هڪڙي نشاني هجي.

واعظ 7:18

چڱو ائين آهي تہ تون انهي کي قابو ڪري جهلين؛ هائو. انهي کان پنهنجو هٿ بہ نہ ڪڍي وٺ: ڇالاءِ جو جيڪو خدا کان ڊڄي ٿو، سو انهن سڀني کان جند ڇڏائي نڪري اچي ٿو.

يسعياہ 56:5

تن کي آءٌ پنهنجي گهر ۾، ۽ پنهنجي ڀتين جي اندر اهڙي يادگار ۽ اهڙو نالو ڏيندس جو پٽن ۽ ڌيئرن کان بہ بهتر آهي؛ آءٌ انهن کي هميشہ جٽاءُ ڪندڙ نالو ڏيندس جو تباهہ ڪين ٿيندو.

لاوي سرشتو 2:2

۽ هارون جا پٽ، جي ڪاهن آهن، تن وٽ اهو کڻي اچي: ۽ ڪاهن انهي تيل گڏيل ميدي مان، ساري لوبان سميت هڪڙي مٺ ڀري ڪڍي، پوءِ اهو انهي جي يادگيريءَ لاءِ قربانگاهہ تي رکي ساڙي؛ اها خداوند جي لاءِ وڻندڙ خوشبوءِ جي قرباني آهي، جا باهہ سان ساڙبي آهي.

لاوي سرشتو 24:7

۽ تون هرهڪ قطار تي خالص لوبان رکج. انهي لاءِ تہ اهو مانين تي يادگيريءَ جي لاءِ رهي، يعني خداوند جي لاءِ باهہ سان ساڙيل قرباني ٿئي.

ذڪرياہ 6:14

۽ اهو ڇٽ حليم، ۽ طوبياہ، ۽ يدعياہ، ۽ حين بن صفنياہ جي لاءِ خداوند جي هيڪل ۾ يادگار رهندو.

ڳاڻاٽو 10:10

۽ اوهين پنهنجي خوشيءَ جي وقت، ۽ پنهنجين ٺهرايل عيدن تي، ۽ پنهنجن مهينن جي شروعات ۾، ۽ پنهنجين سوختني قربانين، ۽ سلامتيءَ جي قربانين تي قرنائيون وڄائجو؛ ۽ اهي اوهان جي خدا جي اڳيان اوهان لاءِ يادگار ٿينديون: آءٌ خداوند اوهان جو خدا آهيان.

سنتن جا ڪم 10:31

۽ چوڻ لڳو، تہ اي ڪرنيليس، تنهنجي دعا قبول پيئي آهي، ۽ تنهنجي خيرات خدا جي حضور ۾ ياد آهي.

سنتن جا ڪم 10:4

۽ هن ڏانهنس چتائي نهاريو، ۽ ڊڄي ڊڄي چيائين، تہ اي خداوند ڇا آهي؟ هن چيس تہ تنهنجون دعائون ۽ تنهنجون خيراتون خدا جي حضور ۾ قبول پيون آهن.

سنتن جا ڪم 8:21

هن ڳالهہ ۾ تنهنجو نڪو حصو آهي نڪو ورثو: ڇالاءِ جو تنهنجي دل خدا جي اڳيان سچي نہ آهي.