لوقا 14:1 - Sindhi Bible

¹ ۽ هيئن ٿيو جو سبت جي ڏينهن هو فريسين جي هڪڙي سردار جي گهر ماني کائڻ ويو، ۽ هنن چتائي ويٺي نهاريس.

Hindu Sindhi Bible

¹ هڪ دفعي يسوع سبت جي ڏينهن تي فريسين جي اڳواڻن مان هڪڙي جي گھر رسوئي کائڻ ويو تہ هر ڪو کيس تاڙڻ لڳو.

Muslim Sindhi Bible

¹ هڪ دفعي عيسيٰ سبت جي ڏينهن تي فريسين جي اڳواڻن مان هڪڙي جي گھر ماني کائڻ ويو تہ هر ڪو کيس تاڙڻ لڳو.

Sindhi Bible (India)

¹ हिकअ सबधअ जे डी॒ंहं ते येशु कें फ़रीसी अधिकारीअ जे घर रोटी खाएण वयो; ऐं हर कोई हुन खे डा॒ढो ध्यान सां डि॒से प्यो।

Common Language New Testament

¹ ھڪ دفعي عيسيٰ سبت جي ڏينھن تي فريسين جي اڳواڻن مان ھڪڙي جي گھر ماني کائڻ ويو ۽ ھنن کيس چتائي چتائي پئي ڏٺو.

لوقا 14:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

زبور 37:32

بڇڙو ماڻهو سچار جو وجهہ پيو ڳولي تہ کيس قتل ڪري.

زبور 41:6

جيڪڏهن اهو مون کي گڏجڻ ٿو اچي، تہ اجايون ڳالهيون ٿو ڪري؛ هو پنهنجيءَ دل ۾ بڇڙائي ٿو گڏ ڪري: ۽ ٻاهر وڃي انهيءَ جو ذڪر ٿو ڪري.

زبور 62:4

اهي رڳو هن کي سندس مرتبي کان ڪيرائڻ لاءِ پيا صلاحون ڪن؛ اهي ڪوڙ کان خوش ٿا ٿين: اهي پنهنجي وات سان برڪت ٿا ڏين پر اندر ۾ لعنت ٿا ڪن.

چوڻيون 23:7

ڇالاءِ جو جيئن هو پنهنجي دل ۾ خيال ڪري ٿو تيئن ئي هو آهي: هو توکي چوي ٿو تہ کاءُ ۽ پيءُ؛ پر هن جي دل تو سان نہ آهي.

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 12:12

تڏهن رڍ کان ماڻهوءَ جو قدر ڪيترو نہ وڌيڪ آهي! تنهنڪري سبت جي ڏينهن نيڪي ڪرڻ روا آهي.

مرقس 3:2

۽ هنن ويٺي نهاريس، تہ ڪٿي هو سبت جي ڏينهن ڇُٽائيس تہ مٿس تهمت آڻيون.

لوقا 11:37

هاڻي اڃا ائين پئي چيائين، تہ هڪڙي فريسي اچي منٿ ڪيس تہ مون وٽ هلي ماني کاءُ. ۽ هو اندر وڃي ماني کائڻ ويٺو.

لوقا 14:2

۽ ڏسو، سندس اڳيان هڪڙو ماڻهو بيٺو هو، جنهن کي جلندر جي بيماري هئي.

لوقا 17:20

۽ فريسين پڇيس، تہ خدا جي بادشاهت ڪڏهن ايندي؟ تن کي جواب ڏيئي چيائين، تہ خدا جي بادشاهت ڪنهن جي ڏسندي نٿي اچي،

لوقا 20:20

پوءِ هو هن کي اک ۾ رکندا آيا، ۽ جاسوس موڪليائون تہ ٻاهر سچار بنجي هن کي سندس ڳالهائڻ ۾ ڦاسائين، تہ حاڪم جي قبضي ۽ اختياريءَ ۾ ڏينس.

لوقا 6:7

فقيهن ۽ فريسين ويٺي نهاريس تہ ڏسون تہ سبت جي ڏينهن ڇُٽائي ٿو يا نہ، تہ مٿس تهمت آڻڻ جو وجهہ مليئون.

يوحنا 3:1

هاڻي فريسين مان هڪڙو شخص نيڪديمس نالي يهودين جو هڪ سردار هو:

سنتن جا ڪم 5:34

پر گملي ايل نالي هڪڙو فريسي، جو شريعت جو عالم هو ۽ سڀني ماڻهن ۾ عزت وارو هو، تنهن مجلس ۾ اُٿي حڪم ڏنو تہ هنن ماڻهن کي ٿوري وقت لاءِ ٻاهر وٺي وڃو.