لاوي سرشتو 24:11 - Sindhi Bible

¹¹ ۽ اهو اسرائيلي زال جو پٽ خداوند جي نالي تي ڪفر بڪڻ لڳو ۽ انهي تي لعنت ڪيائين: تڏهن هو انهي کي موسيٰ وٽ وٺي آيا. ۽ انهي جي ماءُ جو نالو سلوميت هو، ۽ هوءَ دان جي قبيلي واري دبريءَ جي ڌيءَ هئي.

لاوي سرشتو 24:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.سموئيل 12:14

تڏهن بہ انهيءَ ڪم ڪري تو خداوند جي دشمنن کي ڪفر بڪڻ جو وڏو وجهہ ڏنو آهي، ۽ جيڪو ٻار توکي ڄائو آهي سو بہ ضرور مرندو.

1.بادشاهَہ 21:10

۽ ٻہ خبيث ماڻهو، هن جي اڳيان حاضر ڪريو، ۽ اُهي سندس برخلاف شاهدي ڏيئي چون تہ هن خدا تي ۽ بادشاهہ تي لعنت وڌي آهي. ۽ پوءِ اُنهيءَ کي ٻاهر ڪڍي وڃو ۽ سنگسار ڪري ماريوس.

1.بادشاهَہ 21:13

پوءِ ٻہ خبيث ماڻهو اندر اچي سندس اڳيان ويٺا، ۽ هن جي برخلاف، يعني نبوت جي برخلاف ماڻهن جي روبرو شاهدي ڏيئي چوڻ لڳا تہ نبوت خدا ۽ بادشاهہ تي لعنت وڌي آهي. تڏهن هنن اُنهيءَ کي ڪڍي شهر کان ٻاهر ڪيو، ۽ سنگسار ڪري ماري وڌائونس.

2.بادشاهَہ 18:30

حزقياہ جي انهيءَ چوڻ تي خداوند تي ڀروسو متان رکو تہ خداوند ضرور اوهان کي بچائيندو، ۽ هي شهر اسور جي بادشاهہ جي قبضي ۾ ڏيئي نہ ڇڏيندو.

2.بادشاهَہ 18:35

ملڪن جي سڀني معبودن مان ڪهڙا آهن جن پنهنجو ملڪ منهنجن هٿن کان بچايو آهي، جو خداوند يروشلم کي منهنجن هٿن مان بچائيندو؟

2.بادشاهَہ 18:37

تڏهن الياقيم بن خلقياہ جو گهر جي ڪم ڪار تي مقرر هو، ۽ شبناہ محرر، ۽ يواخ بن آسف دفتردار، پنهنجا ڪپڙا ڦاڙي اچي حزقياہ کي ربشاقيءَ واريون ڳالهيون ٻڌايون.

2.بادشاهَہ 19:10

اوهين يهوداہ جي بادشاهہ حزقياہ کي هيئن چئجو تہ جنهن خدا ۾ تون ڀروسو ٿو رکين سو توکي ائين چئي نہ ٺڳي تہ يروشلم اسور جي بادشاهہ جي هٿن ۾ نہ ڏنو ويندو.

2.بادشاهَہ 19:22

تو ڪنهن کي طعنو هنيو آهي ۽ ڪنهن جي حق ۾ ڪفر بڪيو اٿيئي؟ ۽ ڪنهن تي تو پنهنجو وات پٽيو آهي، ۽ پنهنجيون اکيون مٿي کنيون آهن؟ يعني اسرائيل جي پاڪ خدا تي.

2.بادشاهَہ 19:6

۽ يسعياہ انهن کي چيو تہ اوهين پنهنجي ڌڻيءَ کي وڃي چئو تہ خداوند هيئن ٿو فرمائي تہ جيڪي ڳالهيون تو ٻڌيون آهن، جن ۾ اسور جي بادشاهہ جي نوڪرن منهنجي نسبت ۾ ڪفر بڪيو آهي، تن کان تون نہ ڊڄ.

ايوب 1:11

پر هاڻي پنهنجو هٿ ڊگهير، ۽ جيڪي وٽس آهي تنهن کي ڇهہ، تہ پوءِ پاڻيهي هو تنهنجي منهن تي توکي ڇڏي ڏيندو.

ايوب 1:22

انهيءَ سڀ ۾ ايوب گناهہ نہ ڪيو، نڪي بي عقلي ڪري خدا کي مهڻو ڏنائين.

ايوب 1:5

۽ هيئن ٿيندو هو تہ جڏهن انهن جي مجلس ڪرڻ جا ڏينهن لنگهي ويندا هئا تڏهن ايوب هنن کي پاڪ ڪندو هو، ۽ هو سوير اُٿي انهن سڀني جي شمار موجب سوختني قربانيون چاڙهندو هو: ڇالاءِ جو ايوب چوندو هو تہ متان منهنجن پٽن گناهہ ڪيو هجي، ۽ پنهنجي دل ۾ خدا کي ڇڏي ڏنو هجي. انهيءَ طرح هميشہ ايوب ڪندو هو.

ايوب 2:5

پر هاڻي تون پنهنجو هٿ ڊگهير، ۽ هن جي هڏ ۽ ماس کي ڇهہ، تہ پوءِ هو پاڻيهي توکي تنهنجي منهن تي ڇڏي ڏيندو.

زبور 74:18

اي خداوند ياد ڪر تہ دشمن طعنا هنيا آهن، ۽ بيوقوف قوم تنهنجي نالي ڪفر بڪيو آهي.

زبور 74:22

اي خدا اُٿ، پاڻ پنهنجي وڪالت ڪر: ۽ ياد ڪر تہ بيوقوف ماڻهو ڪيئن نہ سڄو ڏينهن توکي طعنا ٿو هڻي.

خروج 18:22

پوءِ اهي ڀلي هر وقت ماڻهن جي عدالت ڪندا رهن: ۽ هيئن ٿيڻ گهرجي تہ سڀ ڪو وڏو مقدمو هو تو وٽ آڻين، ۽ سڀ ڪو ننڍو مقدمو هو پاڻ هلائين: انهيءَ طرح تنهنجي لاءِ بہ وڌيڪ سولائي ٿيندي، ۽ انهيءَ بار کڻڻ ۾ هو تو سان ڀائيوار بہ ٿيندا.

خروج 18:26

اهي هر وقت ماڻهن جي عدالت ڪندا هئا؛ مشڪل مقدما اهي موسيٰ وٽ آڻيندا هئا، ۽ ننڍا مقدما پاڻ هلائيندا هئا.

خروج 20:7

تون خداوند پنهنجي خدا جو نالو اجايو نہ وٺ؛ ڇالاءِ تہ جيڪو سندس نالو اجايو ٿو وٺي تنهن کي هو بي قصور ڪين سمجهندو.

خروج 22:28

تون خدا جي برخلاف نہ ڳالهائج، نڪي پنهنجيءَ قوم جي سردارن تي لعنت ڪج.

خروج 3:15

وري خدا موسيٰ کي هيئن بہ چيو، تہ تون بني اسرائيل کي چئج تہ خداوند اوهان جي ابن ڏاڏن جي خدا، ابرهام جي خدا، اسحاق جي خدا، ۽ يعقوب جي خدا، مون کي اوهان ڏانهن موڪليو آهي: سدائين منهنجو نالو اهو ئي آهي، ۽ سڀني پيڙهين جي لاءِ منهنجو اهو ئي يادگار آهي.

يسعياہ 8:21

تڏهن هو ملڪ ۾ بکايل ۽ بڇڙي حال گهمندا: ۽ هيئن ٿيندو تہ جڏهن هنن کي بک لڳندي تڏهن ڪنجهندا ڪُرڪندا، ۽ پنهنجي بادشاهہ تي، ۽ پنهنجي خدا تي لعنت ڪندا، ۽ پنهنجا منهن مٿي ڪندا:

لاوي سرشتو 24:10

پوءِ هڪڙي اسرائيلي زال جو پٽ، جنهن جو پيءُ مصري هو، سو نڪري بني اسرائيل ۾ ويو: ۽ انهيءَ اسرائيلي زال جي پٽ جو هڪڙي اسرائيلي ماڻهوءَ سان منزلگاهہ ۾ جهيڙو ٿي پيو؛

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 26:65

تڏهن سردار ڪاهن پنهنجا ڪپڙا ڦاڙي چوڻ لڳو تہ هن ڪفر بڪيو آهي: شاهدن جي ٻي اسان کي ڪهڙي گهرج آهي؟ ڏسو، اوهان ڪفر جي ڳالهہ ٻڌي آهي،

رومين 2:24

جيئن لکيل بہ آهي، تہ ”اوهان جي ئي ڪري غير قومن وارا خدا جي نالي ڪفر ٿا بڪن.“

1.تيمٿيس 1:13

جيتوڻيڪ اڳي آئون ڪفر بڪندڙ ۽ ستائيندڙ ۽ سندس بي عزتي ڪندڙ هوس: تنهن هوندي بہ مون تي رحم ڪيو ويو، ڇالاءِ جو مون بي ايمانيءَ جي حالت ۾ اڻ ڄاڻائي ڪري اهي ڪم ڪيا؛

مڪاشفو 16:11

۽ پنهنجن سورن ۽ ڦٽن جي ڪري آسمان جي خدا جي نسبت ۾ ڪفر بڪڻ لڳا؛ ۽ پنهنجن ڪمن کان توبهہ نہ ڪيائون.

مڪاشفو 16:21

۽ ماڻهن تي آسمان مان وڏا ڳڙا پوڻ لڳا، جن مان هڪ هڪ ڳڙو وزن ۾ هڪ مڻ هو؛ ۽ انهن ڳڙن جي آفت سبب ماڻهو خدا تي ڪفر بڪڻ لڳا، ڇالاءِ جو اها آفت ڏاڍي سخت هئي.