زاريون 3:18 - Sindhi Bible

¹⁸ ۽ مون چيو تہ منهنجي سگهہ ناس ٿي ويئي آهي، ۽ منهنجي اميد خداوند مان نڪري ويئي آهي.

Muslim Sindhi Bible

¹⁸ سو مون سمجھي ڇڏيو آهي تہ منهنجي جيڪا اميد خداوند ۾ قائم وَ دائم هئي، سا بلڪل ختم ٿي ويئي آهي.

زاريون 3:18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ايوب 17:15

تہ تڏهن منهنجي اُميد ڪٿي آهي؟ ۽ منهنجي اُميد کي ڪير ڏسندو؟

ايوب 6:11

مون ۾ ڪهڙي طاقت آهي جو ترسي ويهان؟ ۽ منهنجي پڇاڙي ڪهڙي آهي جو آءٌ صبر ڪريان؟

زبور 116:11

مون تڪڙ ڪري چيو، تہ سڀيئي ماڻهو ڪوڙا آهن.

زبور 31:22

مون تڙ تڪڙ ۾ چيو تہ تو مونکي پنهنجيءَ نظر کان پري ڪيو آهي: پر جڏهن مون توکي پڪاريو تڏهن تو منهنجو عرض ٻڌو.

حزقي ايل 37:11

تڏهن هن مون کي فرمايو، تہ اي آدمزاد، هي هڏيون اسرائيل جو سڄو گهراڻو آهي: ڏس، هو چون ٿا تہ اسان جون هڏيون سُڪي ويون آهن، ۽ اسان جي اُميد ويندي رهي آهي؛ اسين بلڪل وڍجي ويا آهيون.

لوقا 11:10

ڇالاءِ تہ جيڪو ڪو گهُري ٿو تنهن کي ملي ٿو، ۽ جيڪو ڳولي ٿو، تنهن کان لڀجي ٿو ۽ جيڪو کڙڪائي ٿو، تنهن جي لاءِ پَٽجي ٿو.

1.سموئيل 27:1

۽ دائود پنهنجي دل ۾ چيو تہ هاڻي هڪڙي ڏينهن آءٌ سائول جي هٿان ماريو ويندس: منهنجي لاءِ انهي کان بهتر ٻي ڳالهہ ڪانهي تہ ڀڄي فلستين جي ملڪ ۾ وڃان؛ ۽ سائول مون کان نااُميد ٿي وري مون کي اسرائيل جي ڪنهن بہ سرحد ۾ نہ ڳوليندو: انهيءَ طرح آءٌ سندس هٿان ڇٽي پوندس.