25 جبعون، ۽ رامہ، ۽ بيروٿ؛
25 انهيءَ کان علاوہ هي شهر هئا: جِبعون، رامہ، بِيروت،
۽ ابنير بن نير، ۽ اشبوست بن سائول جا نوڪر محنايم مان نڪري جبعون ڏي ويا.
۽ سائول جي پٽ اشبوست وٽ ٻہ ماڻهو هئا جي لشڪرن جا سردار هئا: هڪڙي جو نالو بعنہ هو ۽ ٻئي جو نالو ريڪاب هو، ٻئي رمون بيروتيءَ جا پٽ هئا، جو بنيمين مان هو: (ڇالاءِ جو بيروت بہ بنيمين جي شمار ۾ ٿو اچي:
۽ اسرائيل جو بادشاهہ بعشا يهوداہ تي ڪاهي ويو، ۽ رامہ جوڙيائين، انهيءَ لاءِ تہ هو ڪنهن کي بہ يهوداہ جي بادشاهہ آسا وٽ وڃڻ يا اچڻ نہ ڏئي.
تڏهن خداوند ٻيو ڀيرو سليمان کي ڏيکاري ڏني، جيئن اڳي جبعون ۾ هن کي ڏيکاري ڏني هئائين.
۽ جبعون ۾ جبعون جو پيءُ رهندو هو، جنهن جي زال جو نالو معڪہ هو:
رامہ ۽ جبع جا ماڻهو ڇهہ سؤ ايڪيهہ.
حاصور، رامہ، جتيم؛
هو لنگهہ تان لنگهي ويا آهن؛ هو جبع ۾ رهي پيو آهي: رامہ ڏڪي ٿو؛ سائول جو جبع ڀڄي نڪتو آهي.
ڇالاءِ جو خداوند اهڙو اُٿلندو جهڙو پراضيم جبل تي، ۽ اهڙو ڪاوڙبو جهڙو جبعون جي واديءَ ۾؛ انهي لاءِ تہ هو پنهنجو ڪم، بلڪ پنهنجو عجيب ڪم ڪري، ۽ پنهنجو عمل، بلڪ پنهنجو عجيب عمل آڻي پورو ڪري.
خداوند ٿو فرمائي، تہ رامہ ۾ هڪڙو رئڻ ۽ رڙڻ جو آواز ٿو ٻڌجي؛ راخل پنهنجي ٻارن لاءِ روئي ٿي ڇالاءِ جو اُهي موجود ناهن، ۽ هن کي ڪابہ تسلي نٿي اچي.
۽ جڏهن سانجهي ٿي، تڏهن يوسف نالي هڪڙو دولتمند ماڻهو جو ارمتيہ جو ويٺل هو،
تڏهن هنن کي ڏاڍو ڊپ لڳو، ڇالاءِ جو جبعون وڏو شهر هو، ۽ شاهي شهرن مان هڪڙو هو، ۽ عئي کان وڏو هو، ۽ اُتي جا سڀ ماڻهو زور ڀريا هئا.
۽ زنوح، ۽ عين جنيم، تفوح، ۽ عينام؛
۽ ڪفرالعموني، ۽ عفني، ۽ جبع؛ ٻارنهن شهر ڳوٺن سميت.
۽ مصفاہ، ۽ ڪفيرہ، ۽ موضہ؛
پوءِ اُها سرحد ڦري رامہ ڏانهن ۽ قلعي واري شهر صور ڏانهن ويئي؛ ۽ اُتان حوسہ ڏانهن هلي؛ ۽ پوءِ اڪزيب جي ملڪ جي ڀرسان سمنڊ تي وڃي بيٺي:
۽ بنيمين جي فرقي مان، جبعون سندس ٻهراڙين سميت، جبع سندس ٻهراڙين سميت؛
۽ هن يهوداهہ جي قبيلن کي آندو؛ ۽ زارح جو قبيلو پڪڙيو ويو؛ پوءِ هن زارح جو قبيلو ماڻهو ماڻهو ڪري آندو؛ ۽ زبدي پڪڙيو ويو
پوءِ بني اسرائيل سفر ڪري اڳتي هليا، ۽ ٽئين ڏينهن هنن جي شهرن ۾ اچي داخل ٿيا. هاڻي هنن جا شهر جبعون، ۽ ڪفيرہ، ۽ بيروت، ۽ قريٿ يعريم هئا.
پر جڏهن جبعون جي رهاڪن ٻڌو تہ يشوع يريحو ۽ عئيءَ سان ڇا ڪيو آهي،
۽ هن جي مالڪ هن کي چيو تہ اسين ڌارين جي شهر ۾ ڪين ٽڪنداسين، جي بني اسرائيل مان ناهن؛ پر اسين لنگهي جبعہ ۾ هلنداسين.
تڏهن هن پنهنجي نوڪر کي چيو تہ اچ تہ هنن جاين مان هڪڙيءَ ڏانهن هلون؛ ۽ اسين جبعہ يا رامہ ۾ ٽڪي پونداسين.
هاڻي افرائيم جي ڪوهستان ۾ راماتيم صوفيم جو هڪڙو ماڻهو هو، ۽ انهي جو نالو هو القانہ، بن يروحام، بن اليهو، بن توحو، بن صوف، جو افرائيمي هو.
۽ هو صبح جو سوير اُٿي خداوند جي اڳيان سجدو ڪري، موٽي پنهنجي گهر رامہ ۾ آيا: ۽ القانہ پنهنجي زال حنہ سان صحبت ڪئي؛ ۽ خداوند هن کي ياد ڪيو.