يرمياہ 17:6 - Sindhi Bible

⁶ ڇالاءِ جو هو برپٽ ۾ سڪل ٻوٽي وانگي ٿيندو، ۽ چڱائي جي اچڻ جو سماءُ ئي نہ پوندس؛ پر بيابان جي سڪل جاين ۾، ۽ کاري ۽ سڃي زمين ۾ رهندو.

Muslim Sindhi Bible

⁶ اهي انهيءَ سڪل ٻوٽي وانگر ٿيندا، جيڪو برپٽ ۾ هوندو آهي. اهي بيابان جي سڪل ٺوٺ هنڌن ۾، ڪلراٺي ۽ ويران زمين ۾ ئي رهندا. هائو، اهي ڪڏهن بہ خوشحالي نہ ڏسندا.

يرمياہ 17:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.بادشاهَہ 7:2

تڏهن جنهن سردار جي هٿ تي بادشاهہ ٽيڪ ڏيو بيٺو هو، تنهن ورندي ڏيئي اُنهيءَ خدا جي مرد کي چيو تہ ڏس، جيڪڏهن خداوند آسمان ۾ دريون جوڙيندو تہ بہ اها ڳالهہ ٿي سگهندي ڇا؟ ۽ هن چيو تہ ڏس، تون اهو پنهنجين اکين سان ڏسندين، مگر اُنهيءَ مان کائيندين ڪين.

ايوب 20:17

هو ندين کي نہ ڏسندو، يعني اهي جن ۾ ماکي ۽ مکڻ وهن ٿا.

ايوب 39:6

انهيءَ جو گهر مون بيابان ڪيو آهي، ۽ کاري زمين کي اُن جي رهڻ جو هنڌ بنايو اٿم.

زبور 1:4

پر بڇڙن جو حال اهڙو نہ آهي؛ اهي بهہ وانگي آهن جنهن کي واءُ اڏايو ڇڏي.

زبور 107:34

هو ماڻهن جي بڇڙائيءَ ڪري، آباد زمين کي ڪلر بنايو ڇڏي.

زبور 92:7

جڏهن بڇڙا ماڻهو گاهہ وانگي اُسرن ٿا، ۽ سڀ خطاڪار وڌن ويجهن ٿا؛ تڏهن اهو انهيءَ لاءِ ٿو ٿئي تہ اهي هميشہ جي لاءِ برباد ٿي وڃن.

يسعياہ 1:30

بلڪ اوهين انهيءَ شاهہ بلوط وانگر ٿيندا جنهن جا پن ڪومائجي ڪرن ٿا، ۽ انهي باغ وانگر جنهن کي پاڻي ڪونہ ٿو اچي.

يرمياہ 29:32

تنهن ڪري خداوند هيئن ٿو فرمائي تہ ڏسو، آءٌ سمعياہ نخلاميءَ ۽ سندس اولاد کي سزا ڏيندس، هن وٽ هن قوم ۾ رهڻ جي لاءِ ڪوبہ ماڻهو ڪونہ رهندو، ۽ خداوند ٿو فرمائي، تہ نڪي هو اُها چڱائي ڏسندو جا آءٌ پنهنجي قوم سان ڪندس: ڇالاءِ جو هن خداوند جي برخلاف بغاوت ڪئي آهي.

يرمياہ 48:6

ڀڄو، پنهنجون جانيون بچايو، ۽ بيابان جي ٻوٽن جهڙا ٿيو.

حزقي ايل 47:11

پر انهن جون گپ واريون جايون ۽ ڌٻڻيون مٺيون نہ ٿينديون؛ اُهي کاريون ئي رهنديون.

صفنياہ 2:9

تنهنڪري لشڪرن جو خداوند، اسرائيل جو خدا ٿو فرمائي، تہ مون کي پنهنجي حياتيءَ جو قسم آهي تہ موآب ضرور سدوم جهڙو ٿيندو ۽ بني عمون عمورہ جهڙو؛ يعني ڪنڊن جي جاءِ، ڪلر ۽ مدامي ويراني ٿيندو: منهنجي قوم جا باقي بچيل ماڻهو انهن کي ڦُريندا لُٽيندا، ۽ منهنجي اُمت جا باقي رهيل ماڻهو انهن جا وارث ٿيندا.

شريعت جو دور 29:23

۽ هي بہ ڏسندا تہ انهي جي ساري زمين کي گندرف، ۽ شورو لڳو پيو آهي، ۽ اهڙي تہ سڙي ويئي آهي، جو منجهس نڪا پوک ٿي ٿئي، نڪا پيداوار ٿي ٿئي، نڪو گاهہ ٿو اُڀري: اهو ملڪ سدوم، ۽ عمورہ، ۽ ادمہ، ۽ ضبوئيم وانگر ويران ٿي ويو آهي، جنهن کي خداوند پنهنجي غصي ۽ ڪاوڙ ۾ نابود ڪري ڇڏيو:

قاضين 9:45

۽ ابيملڪ انهي ڏينهن شهر سان وڙهندو رهيو: ۽ هن شهر ورتو ۽ جيڪي ماڻهو ان ۾ هئا، تن کي قتل ڪيائين، ۽ شهر کي ڊاهي ميدان ڪري انهي تي لوڻ ڇاٽاري ڇڏيائين.