قاضين 5:4 - Sindhi Bible

⁴ اي خداوند، جڏهن تون شعير مان نڪري هلين، جڏهن تون ادوم جي ميدان مان ڪوچ ڪري نڪتين، تڏهن زمين ڌڏي ويئي، ۽ آسمان بہ ٽمڻ لڳو، هائو ڪڪر پاڻي وسائڻ لڳا.

Muslim Sindhi Bible

⁴ اي خداوند! جڏهن تون ادوم جي جبلن کان هلي اڳتي وڌئين، تڏهن ڌرتي لرزي ويئي ۽ آسمان پڻ اٿلي پيو هو، هائو، تڏهن ڪڪرن بہ ڏاڍو پاڻي وسايو هو.

قاضين 5:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 32:4

۽ کين تاڪيد ڪري چيائين تہ اوهين منهنجي مالڪ عيسوءَ کي هيئن وڃي چئو، تہ تنهنجو ٻانهو يعقوب چوي ٿو آءٌ هيترو وقت لابن وٽ رهيس، ۽ هيستائين اتي هوس:

2.سموئيل 22:8

تڏهن زمين لڏي ويئي ۽ ڏڪڻ لڳي، آسمان جو بنياد سندس ڪاوڙ جي ڪري ڌڏڻ ۽ لڏڻ لڳو.

ايوب 9:6

جو زمين کي پنهنجي جاءِ تان لوڏيو ڇڏي، ۽ ان جا ٿنڀ ڏڪن ٿا.

زبور 68:9

اي خدا تو گهڻو مينهن موڪليو، ۽ تنهنجي ميراث جا سڪي ويئي آهي، تنهن کي تو تازگي بخشي.

زبور 77:17

ڪڪرن مينهن وسايو، آسمان مان آواز آيو: تنهنجا تير بہ چئني پاسي ڇُٽا.

زبور 77:18

واچوڙي ۾ تنهنجي گجڻ جو آواز ٿيو؛ وڄ جهان کي روشن ڪيو: ڌرتي ڌٻي ۽ ڏڪي ويئي.

يسعياہ 63:19

اسين انهن جهڙا ٿيا آهيون جن تي تو ڪڏهن بہ حڪومت نہ هلائي؛ ۽ جي تنهنجي نالي جا نٿا سڏجن.

ميڪاہ 1:4

۽ جبل سندس هيٺان ڳري ويندا، ۽ واديون ڦاٽي پونديون، جيئن ميڻ باهہ جي اڳيان، يا جيئن پاڻي اُڀ ڪپريءَ تان هيٺ وهي.

شريعت جو دور 33:2

هن چيو تہ، خداوند سينا مان آيو ۽ شعير مان انهن تي ظاهر ٿيو؛ هو فاران جبل مان چمڪيو ۽ لکن پاڪ ماڻهن منجهان آيو: هن جي ساڄي هٿ ۾ انهن جي لاءِ باهہ جهڙي شريعت هئي.

عبرانين 12:26

اُهو، جنهن جي آواز انهي وقت زمين کي لوڏي ڇڏيو، پر هاڻي هن واعدو ڏيئي چيو آهي، تہ ”هڪڙو ڀيرو اڃا بہ نہ رڳو زمين کي پر آسمان کي بہ لوڏي ڇڏيندس.“