13 عرب بابت ڪلام. اي دوان جا قافلا، اوهين عرب جي ٻيلي ۾ ٽڪندا.
13 هي پيغام عرب جي خيابان بابت آهي. ڏسو، دداني پناهگيرن جو قافلو عرب جي خيابان ۾ تنبو هنيو ويٺو آهي.
ڪوش جا پٽ هئا، سبا، حويلہ، سبتہ، رعماہ ۽ سبتيڪ. رعماہ جا پٽ هئا، سبا ۽ ددان.
۽ يقسان مان سبا ۽ ددان پيدا ٿيا. ۽ ددان جا پٽ اسوري، لطوسي ۽ لومي هئا.
سواءِ انهيءَ جي جو گهورڙن، ۽ سوداگرن جي واپار ۽ گڏيل قوم جي سڀني بادشاهن؛ ۽ ملڪ جي حاڪمن آندو.
۽ قطورہ جا پٽ، جا ابرهام جي سريت هئي: انهيءَ زمران، يقسان، مدان، ۽ مديان، اسباق ۽ سوخ ڄڻيا. ۽ يقسان جا پٽ؛ سبا ۽ ددان.
۽ ڪوش جا پٽ؛ سبا حويلہ، سبتہ، رعماہ، ۽ سبتڪہ. ۽ رعماہ جا پٽ؛ سبا ۽ ددان.
بابل بابت ڪلام جو يسعياہ بن آموص کي رويا ۾ حاصل ٿيو.
اهو وري نہ وسندو، نڪي انهيءَ ۾ پيڙهي بہ پيڙهي ڪو رهندو: نڪي ڪو عرب اتي تنبو کوڙيندو؛ نڪي ڌنار پنهنجا ڌڻ اتي ويهاريندا.
پهري واري چيو تہ صبح اچي ٿو، ۽ رات بہ: جي اوهان کي پڇڻو آهي تہ پڇو: ۽ ڦري اچو.
اي ديدان جا رهاڪو، ڀڄي وڃو، پٺ تي موٽو، ڳجهين جاين ۾ وڃي رهو؛ ڇالاءِ جو جنهن وقت آءٌ خبر لهڻ ايندس تنهن وقت انهي تي عيسو جي آفت آڻيندس.
ددان جا ماڻهو بہ تنهنجا واپاري هئا: گهڻا ٻيٽ تنهنجي هٿ هيٺ واپاري هئا: هو تولاءِ عاج ۽ آبنوس جا سڱ سوغات ڪري آڻيندا هئا.
هاڻي اها هاجرہ عرب جو سينا جبل آهي، ۽ هاڻوڪي يروشلم جي برابر آهي؛ ڇالاءِ جو هوءَ پنهنجن ٻارن سميت غلاميءَ ۾ آهي.