تو پنهنجو يادگيريءَ جو نشان درن ۽ ٿنڀن جي پٺيان کوڙيو آهي: ڇالاءِ جو تون مون کي ڇڏي ٻئي جي اڳيان پاڻ کي ظاهر ڪرڻ لاءِ مٿي چڙهي ويئي آهين؛ تو پنهنجو بسترو پکيڙيو آهي، ۽ هنن سان عهد ڪيو اٿيئي؛ تو هنن جو بسترو جتي ڏٺو اتي پسند ڪيو اٿيئي.
تنهنڪري منهنجون هي ڳالهيون اوهين پنهنجيءَ دل ۾، ۽ پنهنجي روح ۾ ڄمائي ڇڏيو؛ ۽ اوهين نشانيءَ طور انهن کي پنهنجي ٻانهن تي ٻڌجو، ۽ اهي اوهان جي نرڙ تي طوق وانگر هجن.