1.سموئيل 1:7 - Sindhi Bible

⁷ ۽ سال بسال جڏهن هوءَ خداوند جي گهر ڏي ويندي هئي تڏهن هن کي چيڙائيندي هئي: تنهنڪري هوءَ روئندي هئي، ۽ ماني ڪين کائيندي هئي.

Muslim Sindhi Bible

⁷ هر سال جڏهن بہ اهي خداوند جي مقدس خيمي ڏانهن ويندا هئا، تڏهن فننہ کيس چيڙائيندي هئي. تنهنڪري حنہ روئندي هئي ۽ ماني بہ ڪين کائيندي هئي.

1.سموئيل 1:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

زبور 102:4

منهنجي دل گاهہ وانگي ڪومائجي ۽ سڪي ويئي آهي؛ ۽ آءٌ پنهنجي ماني کائڻ بہ ڀلجيو وڃان.

زبور 102:5

ڪنجهندي ڪنجهندي منهنجون هڏيون ماس سان وڃي لڳيون آهن.

يرمياہ 41:5

ڪي ماڻهو يعني اسي ڄڻا، سڪم ۽ سيلا ۾ سامريہ مان آيا، جن جون ڏاڙهيون ڪوڙيل هيون، ۽ ڪپڙا ڦاٽل هئا، ۽ جن پاڻ کي وڍ وڌا هئا، ۽ نذرانا ۽ لوبان سندن هٿ ۾ هئا، انهي لاءِ تہ اُهي خداوند جي گهر ۾ آڻين.

1.سموئيل 1:6

۽ هن جي پهاڄ کيس ڏاڍو ستائيندي هئي، تہ ڀلي تہ هوءَ ڪنجهي ڪُرڪي، جو خداوند هن کي ٻار ڄڻڻ کان روڪي ڇڏيو هو.

1.سموئيل 1:8

۽ سندس مڙس القانہ کيس چيو تہ اي حنہ، تون ڇو ٿي روئين؟ ۽ ڇو ماني نٿي کائين؟ ۽ ڇو تنهنجي دل غمگين آهي؟ ۽ آءٌ تنهنجي لاءِ ڏهن پٽن کان بهتر ناهيان ڇا؟

1.سموئيل 2:1

۽ حنہ دعا گهري، ۽ چيائين: تہ منهنجي دل خداوند ۾ نهايت خوش آهي، منهنجو سڱ خداوند ۾ مٿي ڪيل آهي: منهنجو وات منهنجن دشمنن تي ڪشادو آهي؛ ڇالاءِ جو آءٌ تنهنجي ڇوٽڪاري ۾ خوش آهيان.

1.سموئيل 2:19

۽ سندس ماءُ هڪڙو ننڍو پهراڻ ٺاهيندي هئي، ۽ سال بسال جڏهن هوءَ پنهنجي مڙس سان گڏجي سالياني قرباني چاڙهڻ لاءِ اتي ايندي هئي تڏهن اهو آڻي ڏيندي هيس.