12 ۽ عداياہ بن يروحام، بن فشحور، بن ملڪياہ، ۽ معسي، بن عديئيل، بن يحزيراہ، بن مسلام، بن مسلميت، بن امير؛
پندرهون بلجاہ جو، سورهون امير جو؛
۽ عزرياہ، بن خلقياہ، بن مسلام، بن صدوق، بن مرايوت، بن اخيطوب، جو خدا جي گهر جو حاڪم هو؛
۽ انهن جا ڀائر، سندن ابن جي گهراڻن جا رئيس، هڪ هزار ست سؤ ۽ سٺ ڄڻا، جي خدا جي گهر جي خدمت جي ڪم لاءِ تمام هوشيار ماڻهو هئا.
بني اِمير، هڪ هزار ٻاونجاهہ.
بني فشحور، هڪ هزار ٻہ سؤ ستيتاليهہ.
بني امير، هڪ هزار ٻاونجاهہ.
هاڻي فشحور بن امير ڪاهن، جو خداوند جي گهر ۾ مکيہ عملدار هو، تنهن يرمياہ کي انهن ڳالهين جي پيشنگوئي ڪندي ٻڌو.
اُهو ڪلام جو خداوند وٽان يرمياہ وٽ انهي وقت آيو جڏهن صدقياہ بادشاهہ هن ڏي فشحور بن ملڪياہ، ۽ صفنياہ بن مسعياہ ڪاهن جي هٿان چوائي موڪليو، تہ