4 أَمنِّي اَذ ربَّانْت ثِمْغَارِين ثِمزْيَانِين حمَا اَذ تخْسنْت يرْيَازن نْسنْت ذ ثَارْوَا نْسنْت،
فَا ثَاجَّاڒِين ثِمزْيَانِين وَار ثنْت تْسجَّال شَا عْلَاحْسَاب لْمُعَاوَنَا. نِثنْتِي خْمِي غَا ثذْفَارنْت شّهَاوَاث نْسنْت كْتَار زِي لْمَسِيح اَتَاف رزُّوْنْت اَذ مڒْشنْت.
إِذن، خْسغ ثَاجَّاڒِين ثِمزْيَانِين اَذ مڒْشنْت اَذ د جّنْت يحنْجِيرن اَذ سُوْݣُوْرنْت ثَدَّارْث نْسنْت مْلِيح وَار تجِّينْت بُو شَان لْفُرْصَا إِ ڒْعَذُو اَخَاسنْت يسِّيوڒ س ڒْعِيب.
ثِوسُّوْرَا اݣّ-يثنْت اَم يمَّاثَاش. ثِحنْجِيرِين اݣّ-يثنْت اَم سُوْيْثْمَاش س يِجّن ن وُوْڒ يصْفَا.
ثِنِّي يمْغَارن عَاوذ اَذ عِيشّنْت عْلَاحْسَاب لْإِيمَان، وَار ذَايْسنْت تِيڒِي بُو نَّمِيمَا، وَار تبْلِيْيِينْت شَا اَطَّاس س بِينُو. أَذ سْڒمْذنْت مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان.
اَذ حكْمنْت خ ثْنفْسِيث نْسنْت اَذ يڒِينْت صْفَانْت، أَذ ݣّنْت شّْغڒ ذِي ثدَّارْث نْسنْت، أَغَارْسنْت يِيڒِي وُوْڒ ذ اَشمْڒَاڒ، أَذ طَاعنْت إِ يرْيَازن نْسنْت حمَا اَوَاڒ ن أَربِّـي وَار يتْوَاعيِّيب شَا.