ثبرات غار تيتوس 1:5 - ثريفيث 20205 خ مَانَاينِّي جِّيغ-شك ذِي ثيْزِيرْث ن كْرِيت، أَذ تْعذْڒذ مِين تُوْغَا رزُّوْغ نش اَذ عذْڒغ وَار ؤُوِيضغ شَا أُو عَاوذ بَاش اَذ تِخْضَرذ يمقّْرَانن ن جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين ذِي مْكُڒ اَبِيلَاج اَم مَامّش إِي ش وصِّيغ. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
لِأَنَّا ڒْمَرْسَا نِّي ذ ثَعفَّانْت بَاش اَذَايس سعْذُوْن ڒْمشْتَا ذِنِّي. خ مَانَايَا اَزْين اَمقّْرَان ݣِّين اَذ ؤُيُوْرن سّنِّي ذݣ وغَرَّابُو، تْمنَّان اَذ اَوْضن غَار وبِيلَاج ن فِيْنِيْكس اَذَايس سعْذُوْن ڒْمشْتَا. نتَّاث ذ يجّن ن ڒْمَرْسَا ذِي ثيْزِيرْث ن كْرِيت تظْهُوْر غَار لْجَانُوْب ذ شَّمَال ذِي جِّهث ن لْغَرْبِي.