9 لِأَنَّا ڒْعَهذ-أَ إِي ذَاس يُوْشَا أَربِّـي إِ بْرَاهِيم ذ وَانِيتَا، ينَّا: <أَذ د عقْبغ اَسݣّْوَاس إِي د غَا يَاسن اَم ڒْوقْث-أَ، أَذ اَفغ يج وحنْجِير غَار سَارَا.>
ڒخُّو اَكنِّيو نصْحغ اَذ تْبعّْذم إِ يِوْذَان-أَ، أَثن ثجّم. مِين نوَّان نِغ ذ مِين خدّْمن، مڒَا زَّايْسن وَاهَا اَذ يقْضَا.
س لْإِيمَان يكَّر نَّبِي بْرَاهِيم اَذ يقدّم ذ دْبِيحث س ممِّيس إِسْحَاق وَامِي ث يجَرّب أَربِّـي. يعْنِي تُوْغَا يتْقدَّام ذ دْبِيحث س ممِّيس وَاحْذس إِي زِي يوْعذ أَربِّـي بْرَاهِيم،