6 وَلَكِن، أَوَاڒ ن أَربِّـي مَا وَار ينْجِيح شَا؟ لَّا، ئِنْجح! فَا مَاشِي أَيث-إِسْرَائِيل قَاع إِݣ يدْجَان ذ يسْرَائِلِيْين ذ صَّح.
أَذ يفْنَا وجنَّا ذ ثْمُوْرْث، وَلَكِن اَوَاڒن ينُو وَار فنِّين شَا عمَّارْص.
عِيْسَى يࢲْرَا نَاثْنَاهِيل يݣُّوْر-د غَارس ينَّا: "وَانِيتَا نِيشَان زِي أَيث-إِسْرَائِيل، وَار ذَايِس بُو يخَارْوِيضن."
نتَّا إِي ذَاسن يقّارن <أَربِّـيثن> إِ يِنِّي ؤُمِي د يُوْسَا وَاوَاڒ ن أَربِّـي، أُو لْكِتَاب ڒبْدَا يقَّار ڒْحَقّ.
إِيوَا مڒَا ڒبْعَاض زَّايْسن وَار ؤُمِينن شَا، مَا س لْكُفر نْسن إِي زِي غَا يسْبطّڒ أَربِّـي ڒْعَهذ نّس؟
نِثْنِي ذ أَيث-إِسْرَائِيل، يتْبنَّا-ثن سِيذِي أَربِّـي. ئِسْمظْهَار-اَسن-د لْعَظَمَا نّس، ئِعَاهذ-يثن، يُوْشَا-اَسن شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ لْعِبَادَا، يوْعذ-يثن.
مَارَّا يِنِّي يݣُّوْرن خ مِين تْوصِّيغ نش ذِي ڒُوْصِيْيث-أَ اَتَاف اَغَارْسن يِيڒِي ڒهْنَا ذ اَرَّحْمث اَك شَّعْب ن أَربِّـي.
شُوْف، ذ نشِّين إِݣ يدْجَان ذ طَّهَارث نِّي ن صَّح. يعْنِي نْعبّذ س أَرُّوْح ن أَربِّـي، غِير نْتفْتَخَر س عِيْسَى لْمَسِيح، وَار نتْرِيجِي شَا اَڒ لْحَسَانَات نّغ.
مڒَا نسْمح نشِّين ذِي لْأَمَانَا نّغ، مَاشِي اَذ يسْمح نتَّا ذِي لْأَمَانَا نّس، مِينْزِي وَار يزمَّر اَذ ينْكَر يخف نّس.