أيث-روما 9:22 - ثريفيث 202022 أَمنِّي إِݣ يݣَّا أَربِّـي. وَامِي يخس اَذ د يسْمظْهَار اَغْضَاب نّس اَذ د يسْبيّن جّْهذ إِي غَارس، ئِصبَّار اَطَّاس خ يِنِّي إِي خف يغْضب، يعْنِي يغرَّافن نِّي وجْذن اَذ تْوَارْزن. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
أَقَا شَا يثَرَّاسن ؤُذْفن-د جَارَاوم وَار ذَاسن د ثَارِّيم بُو ڒخْبَار، قَا لْعِقَاب نْسن يُوْرَا خَاس مشْحَاڒ زݣ وَامِي. يِيْنَا عصَّان أَربِّـي، سْعوَّاجن اَرْضَا نّس بَاش اَغَارْسن يِيڒِي اَم شَان ن تّسْرِيح ن شّهْوث. نكَّرن عِيْسَى لْمَسِيح إِي يدْجَان ذ مَوْلَانَا نّغ قَا نتَّا ذ سِيذِيثْنغ وَاحْذس.