20 وَاخَّا اَمنِّي وَار ينْقِيص شَا لإِيمَان نّس، وَار يتْشكِّي شَا ذِي ڒْعَهذ نِّي إِي ذَاس يُوْشَا أَربِّـي. وَلَكِن يَرنِّي ذِي لإِيمَان نّس يحمّذ أَربِّـي،
وَامِي ࢲْرِين يِوذَان مَانَاينِّي، ݣّْوْذن حمْذن أَربِّـي خ سُّلْطَا إِي ذَاسن يتِيشّ إِ يِوْذَان.
ينَّا-ٱس زَكَرِيَا إِ لْمَلَاك نِّي: "مَامّش غَا سّْنغ نش مَانَايَا ذ صَّح؟ قَا نش وسَّارغ، ثَمْغَارْث ينُو ثوْسَر."
آ سَّعْذ ن ثنِّي يُوْمْنن مِين ذَاس ينَّا سِيذِي أَربِّـي اَذ يِيڒِي."
إِڒِيث عْلَابَال، بدّث نِيشَان ذِي لْإِيمَان، إِڒِيث ذ يرْيَازن، إِڒِيث ثْجهْذم.
س مَانَايَا عْلَاحْسَاب لْمَسِيح نش فَرّْحغ س ضُّوْعف ينُو ذ ثُوْكّْوْرَا ذ تَمَارَا ذ وعدّب ذ ؤُزِيَّار. مَايمِّي؟ مڒَا ضعْفغ ڒخْدّنِّي نش اَذ يڒِيغ جهْذغ.
أَقَا اَوَاڒ ينُو اَنݣَّارُو: جهْذث س سِيذِي أَربِّـي أُو س لْقُوَّا نّس ثَمقّْرَانْت.
إِذن فَا شك آ مِّي، سْجهّذ يخف نّش ذِي اَرْضَا نِّي يدْجَان ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.