12 فّْغن اَبْرِيذ مَارَّا إِذْسن، ذوْڒن مَارَّا وَار نفّْعن. وَار يدْجِي حَدّ يتݣّ مِين يصبْحَان.
أَخدَّام-أَ إِي ذِي وَار يدْجِي نّْفَع، نْضَرم-ث بَارَّا غَار ثَادْجسْت. ذِنِّي إِي غَا يڒِين يمطَّاون ذ وغࢲَّاࢲ ن ثغْمَاس.
ؤُڒَا ذ يجّن مَا يفهّم. وَار يرزُّو خ أَربِّـي، ؤُڒَا ذ يجّن.
ثْمِيجَّا نْسن ذ اَنْضڒ ينُوْرْزْمن، ئِڒسَاون نْسن يخدّْعن. سّم ن يفِيغرَان يتفّغ-د زݣ يينْشِيشن نْسن.
نشِّين مَارَّا تُوْغَا نتْعِيش اَم نِثْنِي ذݣ يِجّن ن ڒْوقْث وَامِي تُوْغَا نتْسعَّاف شّهَاوَاث ن اَرَّاي اَعفَّان ن نّفْس نّغ نْذفَّار مِين يرزُّو ذ مِين يتْفكَّار. تُوْغَانغ اَم مَارَّا يوْذَان يعْنِي نشِّين زݣ يِنِّي إِي غَا يعَاقب سِيذِي أَربِّـي.
قْبڒ إِ مَانَايَا تُوْغَا نتَّا وَار ش ينفّع شَا، ڒخُّو يذْوڒ اَذَانغ ينفّع نش ذ شك.
تُوْغَا كنِّيو اَم يحُوْڒِيْين يتْودَّرن، ڒخُّو ثْذوْڒم-د غَار ونِّي إِي كنِّيو يرَاسّن يتْكلَّافن زِي ڒَعْمَار نْوم.