أيث-روما 2:5 - ثريفيث 20205 وَلَكِن شك س ثْغنَّانْت-أَ إِي ذَايك ذ وُوْڒ نّش وَار يتُوْبن شَا تسْمُوْنِيذ اَغْضَاب إِ يِيخف نّش اَڒ يُوْم لْحِسَاب ذ لْعِقَاب، نْهَار إِي ذِي د غَا يمظْهَار ڒْحُكم ن أَربِّـي س ڒْحَقّ. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
آي اَيثْمَا، حمَا وَار ذَاوم يتِيڒِي شَا تَّكبُّر رزُّوْغ اَذ تْفهْمم ثَمسْڒَايْث-أَ ثَانِيتَا ينُوْفَّرن، يعْنِي أَيث-إِسْرَائِيل ذَايْسن يجّن ن ثْغنَّانْت وَار تْغِيمِي شَا إِ ڒبْدَا. أَذ تقِّيم اَڒ غَا يكمّڒ لْعَدَد نِّي ن ڒْمُوْمِنِين إِي غَا ينجْمن زݣ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل.
س مَانَايَا تُوْغَا يسجّل أَربِّـي يجّن ن ڒْوقْث نّغْنِي بَاش أَ نَاذف ذِي اَرَّاحث نّس، ڒْوقْث نِّي يسمَّا-يَاس أَربِّـي <نْهَارَا.> منْبَعْد إِ وَاطَّاس ن لْقُرُوْن إِݣ يسِّيوڒ أَربِّـي س نَّبِي دَاود وَامِي ينَّا مَامش ننَّا قْبڒ: <نْهَارَا مڒَا ثسْڒِيم إِ صُّوْت ن أَربِّـي، وَار سقْسِيحث شَا ؤُڒَاون نْوم.>
أَمُّو عَاوذ يوقْعن إِ لْمَالَائِكَاث نِّي إِي يُوْݣِين اَذ قِّيمنْت ذِي لْمَرْطَابَا نْسنْت ن سُّلْطَا سمْحنْت عَاوذ ذِي ثْزدِّيغْث نْسنْت. مِين ذَاسنْت يݣَّا؟ ئِقّن-يثنْت س سْنَاسڒ نِّي وَار يفنِّين شَا عمَّارْص، ئِبلّع خَاسنْت ذݣ يِجّن ن ثَادْجسْت ذ ثَبرْشَانْت اَڒ لْعِقَاب ن نْهَار نِّي اَمقّْرَان.