أيث-روما 2:4 - ثريفيث 20204 نِغ ثْسحْقَارذ لْحَنَانَا يمْغَارن ن أَربِّـي ذ صّْبَر نّس ذ ڒْخَاضَر إِي غَارس؟ مَا وَار ثْسِّينذ أَربِّـي س لْحَنَانَا نّس يرزُّو اَش د يسْبيّن اَبْرِيذ بَاش اَذ تُوْبذ؟ အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
يِنِّي إِݣ يدْجَان ذ تْوَاجَر ذِي دُّنشْت-أَ إِي ذِي ندْجَا تْوصَّا-ثن بَاش وَار ذَايْسن يتِيڒِي شَا تَّكبُّر بَاش وَار تݣّن شَا لْأَمَال نْسن ذݣ وَاݣْڒَا ذِي وَار ثدْجِي بُو تِّقث. لَّا، أَذ يِيڒِي لْأَمَال نْسن ذِي أَربِّـي ونِّي إِي ذَانغ يتْذبَّرن مَارَّا ثِمسْڒَايِين س ڒْخِير اَزَّايْسنْت نْفَرح.