24 أَقَا مَامّش يقَّار لْكِتَاب: <آي أَيث-إِسْرَائِيل، خ سَّبَاب نْوم مِينْزِي قَّارن اَوَاڒن وَار يحْڒِين خ يِيسم ن أَربِّـي يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل.>
يَا تَمَارَا ن يِوْذَان خ سَّبَاب ن ثْمسْڒَايِين يتَاوِين غَار ڒْمُعْصِيّث. ثِمسْڒَايِين نِّي اَذ د اَسنْت، وَلَكِن يَا تَمَارَا ن بْنَاذم نِّي إِݣ يتݣّن مَانَاينِّي!
إِذن، خْسغ ثَاجَّاڒِين ثِمزْيَانِين اَذ مڒْشنْت اَذ د جّنْت يحنْجِيرن اَذ سُوْݣُوْرنْت ثَدَّارْث نْسنْت مْلِيح وَار تجِّينْت بُو شَان لْفُرْصَا إِ ڒْعَذُو اَخَاسنْت يسِّيوڒ س ڒْعِيب.
مَارَّا يِنِّي يدْجَان ذ يسمْغَان ثْذقّڒ خَاسن ثْزَايْڒُوْت نِّي وَا لَابُد اَذ فكَّرن بلِّي اَيثْبَاب نْسن سْذَاهدْجن مَارَّا مِين يدْجَان ذ اَوقَّر بَاش يوْذَان وَار تْعيِّيبن شَا يسم ن أَربِّـي ذ تَّعْلِيم نّغ.
اَذ حكْمنْت خ ثْنفْسِيث نْسنْت اَذ يڒِينْت صْفَانْت، أَذ ݣّنْت شّْغڒ ذِي ثدَّارْث نْسنْت، أَغَارْسنْت يِيڒِي وُوْڒ ذ اَشمْڒَاڒ، أَذ طَاعنْت إِ يرْيَازن نْسنْت حمَا اَوَاڒ ن أَربِّـي وَار يتْوَاعيِّيب شَا.
ذ يِجّن ن وَاوَاڒ ذ صَّح وَار ذَايس بُو ڒْعِيب. أَمُّو اَش سذْحَان يِنِّي ذَاش يتْعَارَّاضن مِنْزِي وَار غَارْسن مِين خَانغ غَا ينِين.
أَطَّاس إِي غَا يقلّْدن ڒقْبَاحث نْسن. خ سَّبَاب-أَ وَانِيتَان يوْذَان اَذ زبّْڒن ذݣ وبْرِيذ ن لْحَقِيقَا.