18 مڒَا شك ثسّْنذ مِين يخس أَربِّـي، ثسّْنذ عَاوذ اَذ تِيخْضَرذ مِين يدْجَان نِيشَان لِأَنَّا شَّرِيعَا ن مُوْسَى ثسْفهَّام-يش.
أَوقَّاف نِّي نتَّا يسّن مِين يرزُّو سِيذس وَلَكِن وَار يسوْجِيذ شَا إِ سِيذس وَار يتݣّ شَا مِين يرزُّو سِيذس، أَتَاف اَذ يتْوَاعَاقب اَطَّاس.
ڒخُّو ثسّْنم مَانَايَا، سَّعْذ نْوم مڒَا ثݣِّيم مِين ذَاوم نِّيغ.
شُوْف، مَارَّا مِين يُوْرِين ذِي لْكُتُب ذِي زْمَان ؤُرِين-ث بَاش اَزَّايس نڒْمذ نشِّين. أَوَاڒ ن أَربِّـي يتْشجَّاع-اَنغ، ئِتَاوِي-يَانغ-د صّْبَر حمَا اَغَارْنغ يِيڒِي لْأَمَال.
مڒَا شك اَقَاش متْأَكّد ثْزمَّرذ اَذ تْسُوْيُوْرذ يضَرْغَاڒن، شك عَاوذ اَقَاش ذ نُّوْر إِ يِنِّي يدْجَان ذِي ثَادْجسْت،
حمَا اَذ تِيخْضَرم مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان حمَا اَذ تِيڒِيم ثصْفَام بْڒَا ڒْعِيب غَار نْهَار ن لْمَسِيح.
لَّا، ميّْزث مَانَاينِّي مَارَّا. طّْفث ذِي مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان؛
وَلَكِن لْمَكْلَا ن صَّح تتّن-تث غِير يِنِّي وَار يدْجِين شَا ذ يسيْمَان. نِثْنِي زمَّرن إِ لْمَكْلَا نِّي ن صَّح مِينْزِي ڒبْدَا خدّْمن إِ ثْغُوْرِي نِّي إِي قَّارن تْميَّازن جَار مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان ذ جَار مِين يدْجَان ذ اَعفَّان.
ونِّي يتْوَاڒَان شَان ن ڒْخِير اَث يݣّ، مڒَا وَار ث يݣِّي شَا يتْوَاحْسَاب-اَس ذ ڒْمُعْصِيّث.