أيث-روما 2:1 - ثريفيث 20201 إِذن آي اَرْيَاز، شك مڒَا تْعيَّابذ خ يِوْذَان، أَتَاف وَار غَارك بُو ڒْحَقّ مِين مَا ثعْنِيذ. لِأَنَّا خْمِي تْعيَّابذ خ شَان يِجّن، تْعيَّابذ خ يِيخف نّش، مَايمِّي؟ لِأَنَّا شك تݣّذ كِيف-كِيف مَامّش تݣّن نِثْنِي! အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
خ مَانَايَا وَار قَّارم وَالُو خ ڒْحُكم قْبڒ ڒْوقْث، يعْنِي قْبڒ إِي د غَا يَاس سِيذِيثْنغ. ذ نتَّا إِي غَا يسْبيّنن ثِمسْڒَايِين نِّي غَار نُّوْر ڒخُّو نُوْفَّرنْت ذِي ثَادْجسْت، أَذ د يسْمظْهَار كُڒ لْغَرَض ن يِوْذَان إِي غَارْسن ذݣ وُوْڒَاون نْسن. ڒخْدّنِّي كُڒ يجّن اَغَارس يِيڒِي وسمْغَار نّس زِي أَربِّـي.