23 وَلَكِن ڒخُّو وَار غَارِي بُو ومْشَان اَذ خذْمغ ذِي جْوَايه-أَ، أُو نش مشْحَاڒ زݣ وَامِي إِي رزُّوْغ اَذ د اَسغ اَكنِّيو ࢲرغ.
منْبَعْد إِ مَانَايَا، يعوّڒ بُوْلُس اَذ يسَفَر غَار لْقُدْس، أَذ يكّ خ لْإِقْلِيم ن مَاسِدُوْنْيَا ذ لْإِقْلِيم ن ؤُخَايَا. ينَّا: خْمِي غَا اَوْضغ ذِنِّي، ئِتْخصَّا-ٱيِي عَاوذ اَذ رَاحغ غَار ثنْدِينْت ن رُوْمَا!
أُو نش سّْنغ خْمِي غَارْوم د غَا اَسغ، أَذ د اَسغ س يِجّن ن ڒْمُوْدّ يشُّوْر س لْبَرَكَا ن لْمَسِيح.
ڒخْدّنِّي، مڒَا يخس أَربِّـي اَغَارْوم د اَسغ س ڒفْرَاحث أَ نْريّح اَݣ وَايَاوْيَا.
دْجِيڒث ذ نْهَار نْتتَّار-اَس إِ أَربِّـي س وُوْڒَاون نّغ بَاش اَكنِّيو نْࢲر عَاوذ، أَذَاوم نَرْنِي مِين ينقّْصن ذِي لْإِيمَان نْوم.
خْمِي تْفكَّرغ ذݣ يمطَّاون نّش يتطّف-اَيِي-د يجّن مزْڒِي اَش ࢲرغ حمَا اَذ عمَّرغ س ڒفْرَاحث.