5 شُوْف، ئِجّن يتْوَاڒَا يجّن ن نْهَار مُبَارَك زِي نْهُوْرَاث نّغْنِي. ئِجّن يتْوَاڒَا-ثن قَاع كِيف-كِيف. كُڒ يجّن يتْخصَّا-ٱس لَابُد اَذ يِيڒِي مقْتَنَاع مْلِيح س اَرَّاي نّس.
آ سِي تُوْفِيلُوْس، أَطّاس ن يِوْذَان ݣِّين اَذ اَرِين مِين يوقْعن غَارْنغ.
نش سّْنغ أُو مْتيّْقن ذِي سِيذِيثْنغ عِيْسَى اَقَا مِين نتّت وَار ذَايس بُو شَان ڒْحَاجث حْرَام. وَلَكِن يتِيڒِي حْرَام خ ونِّي إِي ت يتْوَاڒَان حْرَام.
وَلَكِن مڒَا يجّن يتتّ يتْشكَّا ذِي لْمَكْلَا نّس، أَخَاس يتْوَاحَاكم اَخَاس يتْوَاعَاقب لِأَنَّا وَار يتتّ شَا س لْإِيمَان نّس إِي ذَايس. أُو مَارَّا مِين وَار يتِيڒِين س لإِيمَان نِّي نتَّا ذ يجّن ن ڒْمُعْصِيّث.
نتَّا أَقَاث متْأَكّد اَطَّاس أَربِّـي يزمَّر اَذ يكمّڒ خ ڒْعَهذ نّس.
أُو س ثُوْسْنَا-يَا نّش زَعْمَا اَذ تْدمَّرذ ؤُمَاثْنغ وَانِيتَا يضعْفن إِي خف يمُّوْث لْمَسِيح.
وَلَكِن مَاشِي يوْذَان قَاع سّْنن مَانَايَا. ڒبْعَاض ن يِوْذَان تُوْغَا غَارْسن لْأَصْنَام ذ دِّين نْسن يجْهذ. مڒَا تتّن لْمَكْلَا-يَا يتْقدَّامن إِ لْأَصْنَام اَتَاف يتْغِير-اَسن مَانَايَا ذ صَّح، ضَّمِير نْسن يضعْفن اَتَاف اَذ يخْنز.