11 أَقَا يُوْرَا ذِي لْكِتَاب: <نش تْجَادْجِيغ س ثُوْذَارْث ينُو، ئِقَّار-يت سِيذِي أَربِّـي، أَقَا مَارَّا يوْذَان اَذَايِي سجّْذن خ يفَادّن نْسن، مْكُڒ يڒس اَذ يشْهذ نش ذ سِيذِي أَربِّـي.>
ونِّي زَّايِي غَا يشهْذن نش زَّاث إِ يِوْذَان، أَتَاف اَزَّايس شهْذغ نش زَّاث إِ بَابَا يدْجَان ذݣ وجنَّا.
قَا مڒَا ثْشهْذذ س وقمُّوْم نّش إِلَّا عِيْسَى ذ سِيذِيش، مڒَا ثُوْمْنذ س وُوْڒ نّش إِلَّا أَربِّـي يسكَّر-يث-يذ زِي ڒْموْث، أَتَاف اَذ تْنجْمذ.
عَاوذ بَاش يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل اَذ حمْذن أَربِّـي خ اَرَّحْمث نّس. مَامّش يقَّار لْكِتَاب: <س مَانَايَا إِي شك غَا حمْذغ جَار ڒݣْـنُوْس، أَذ غنّْجغ يزْڒَان إِ يِيسم نّش.>
ونِّي غَا يشهْذن عِيْسَى ذ مِّيس ن أَربِّـي، أَتَاف أَربِّـي يقِّيم ذَايس اَتَاف نتَّا يقِّيم ذِي أَربِّـي.
أَقَا اَطَّاس ن يثَرَّاسن نِثْنِي ذ يغدَّارن فّْغن-د غَار دُّنشْت-أَ، نكَّرن بلِّي عِيْسَى لْمَسِيح يمظْهَار-د س دَّات ن بْنَاذم. أَثَرَّاس-أَ إِي يدْجَان اَمُّو نتَّا ذ اَغدَّار وَاهَا ذ دّجَّال إِي يدْجَا.
لْمخْلُوقَاث نِّي س اَرْبعَا قَّارن: "آمِين!" ركْعن يمْغَارن نِّي اَذ سجّْذن.