10 ڒمْحِبّث-أَ وَار تْضَارِّي شَا اَجَّار نّس. فَلِهَذَا، ڒمْحِبّث تْكمَّاڒ شَّرِيعَا اَمن-ثكْمَاڒ.
ݣّث إِ يِوْذَان مِين ثخْسم اَذَاوم ݣّن. مَانَايَا ذ ڒْمَعْنَا ن شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ تَّعَالِيم ن لْأَنْبِيَا.
ڒخُّو تِيشّغ-اَوم يجّن ن ڒُوْصِيّث ذ جْذِيذ: حِبّث اَيَاوْيَا. أُو حِبّث اَيَاوْيَا مَامّش كنِّيو حِبّغ نش.
ئِتْخصَّا وَار يتِيڒِي شَا ومَارْوَاس جَارَاوم؛ لَّا، ئِتْخصَّا اَذ يِيڒِي إِلَّا ومَارْوَاس ن ڒمْحِبّث. أَقَا ونِّي يتخْسن ونّضْنِي يتْوَاحْسَاب يكمّڒ مِين يُوْرِين ذِي شَّرِيعَا.
أَقَا مَارَّا ڒُوْصِيَاث ن شَّرِيعَا ن مُوْسَى مُوْننْت-يد ذَانِيتَا: <أَذ تخْسذ اَجَّار نّش اَمشْنَاو يخف نّش.>
ڒُوْصِيّث ن وزدْجِيذ يزدْجِيذن إِي د يُوْسِين ذِي لْكِتَاب ثقَّار: "أَذ تخْسذ اَجَّار نّش اَمشْنَاو يخف نّش." كنِّيو اَذ تݣّم مْلِيح مڒَا ثْخدّْمم زَّايس.