أيث-روما 12:6 - ثريفيث 20206 عْلَاحْسَاب لْبَرَكَا إِي ذَانغ يمُّوْشن غَارْنغ نشِّين لْقُدْرَاث، كُڒ لْقُدْرَا وَار تْشِيبِّيه شَا ذِي ثنّغْنِي. ئِجّن مڒَا يُوْشَا-اَس أَربِّـي لْوَاحِي، أُو لَابُد اَذ يسخْذم لْقُدْرَا-يَا عْلَاحْسَاب لإِيمَان نّس. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
وَلَكِن، مڒَا ثسَّاوَاڒم مَارَّا كنِّيو س وَاوَاڒن إِي ثْعڒْمم زِي أَربِّـي يُوْذف-د جَارَاوم حَدّ زِي بَارَّا نِغ ذ يجّن ن لْكَافِر، أَتَاف اَذ يحسّ ذݣ يِيخف نّس قَا اَذ يتْوَاحَاسب اَذ يقْنع زَّايْوم مَارَّا نتَّا ذ لْعَاصِي، أَتَاف اَزَّايس تْوَاسُوْفْغن مَارَّا لْأَسْرَار ن وُوْڒ نّس. ثُمَّا اَذ يسجّذ اَذ يعْبذ أَربِّـي اَذ يِينِي قَا أَربِّـي ذ صَّح اَقَاث جَارَاوم!